Kamil Dąbrowa – nowy rzecznik warszawskiego Ratusza

To już zaczyna przypominać nową tradycję. Rzecznikami prasowymi warszawskich prezydentów zostają dziennikarze, którzy niedawno utracili pracę.

Tym razem rzecznikiem prasowym prezydenta Rafała Trzaskowskiego został niejaki Kamil Dąbrowa. Ten 45-letni (ur. 1973) absolwent filozofii Uniwersytetu Warszawskiego tak naprawdę zabłysnął na właściwym firmamencie dopiero w 2007 roku, gdy podjął pracę w Tok FM. Ta kuźnia kadr „wolnego dziennikarstwa” pozwoliła mu w szybkim tempie awansować.

W latach 2008–2011 również z Grzegorzem Markowskim współprowadził niedzielne Szkło kontaktowe w TVN24, powrócił do tego programu w 2016. Od września 2011 do grudnia 2015 prowadził program Kultura, głupcze w TVP2. Był również jednym z gospodarzy porannego programu Pytanie na śniadanie.

24 października 2011 objął stanowisko dyrektora Radiowej Jedynki. Na początku stycznia 2016 zainicjował akcję polegającą na odtwarzaniu o każdej pełnej godzinie naprzemiennie „Mazurka Dąbrowskiego” i „Ody do radości”. Miało to zwrócić uwagę na istniejące jego zdaniem zagrożenie niezależności mediów związane z uchwaloną z inicjatywy PiS nowelizacją tzw. ustawy medialnej. Przewidziała ona niezwłoczne wygaszenie mandatów członków zarządów i rad nadzorczych mediów publicznych, a także przekazanie wyłącznej kompetencji nominacyjnych w gestię ministra skarbu państwa. 8 stycznia 2016, w dniu wejścia w życie tej ustawy i powołaniu nowego prezesa Polskiego Radia, Kamil Dąbrowa został odwołany z funkcji dyrektora Radiowej Jedynki.

(wikipedia)

26 grudnia 2018 roku został rzecznikiem prasowym Rafała Trzaskowskiego, prezydenta Warszawy.

Urząd Miasta w Warszawie poinformował, że Kamil Dąbrowa został zastępcą dyrektora w Biurze Marketingu Miasta. Jak czytamy w uzasadnieniu, „kandydat spełnił w najwyższym stopniu wymagania stawianie podczas rekrutacji na ww. wolne kierownicze stanowisko urzędnicze”.

https://wiadomosci.onet.pl/kraj/kamil-dabrowa-zostal-rzecznikiem-rafala-trzaskowskiego/lmhy6xm

Pisał o nim Witold Gadowski jeszcze w październiku 2011 roku:

W tym samym czasie czytam o tym jak niejaki Kamil Dąbrowa (nie wiecie kto to? Ja też jeszcze niedawno nie kojarzyłem postaci) został właśnie szefem pierwszego programu Polskiego Radia, radia publicznego.

Obserwuje tego typka od pewnego czasu i jednego mu nie mogę odmówić – wie gdzie babcia schowała konfitury. Wpełzł w moją świadomość jako wyjatkowo gorliwy politruk z programu „Szkło kontaktowe” nadawanego w opanowanej (jeszcze…ciekawe jak długo) przez niejakiego Adama (ciekawy życiorys) Pieczyńskiego stacji TVN 24. Typek golił i zapuszczał wąsy i była to bodaj najśmieszniejsza rzecz jaką czynił w tym nowosatyrycznym, by nie rzec realistycznie socjalsatyrycznym, programiku.

Dwoił się i troił, natężał i kwasił, byle tylko pognębić wszystko co polskie i patriotyczne. Czerwona Babcia szybko więc rozpakowała konfiturki i typka wpuszczono, w charakterze prowadzącego, do programu „Kultura Głupcze” nadawanego w… telewizji publicznej.

Wsławił się tam, między innymi, uwielbieniem dla postulatów swobodnego palenia marihuany, tudzież innego kopiącego w mózg trawska.

I znów dobrzy władcy (za publiczne pieniądze) TVP szybko dostrzegli zdolniaczka i zarekomendowali pana Dąbrowę (zapamiętajcie to nazwisko – pachnie karierą typu bitzkrieg) władcom (za publiczne pieniądze) publicznego radia.

I tak sprytny Kamil Dąbrowa wdrapał się na dyrektorski stolec w „Jedynce”.

Pan Kamil aktualnie procesuje się z Jackiem Sobalą, który zarzucił panu Kamilowi totalną niegospodarność, w okresie gdy Kamil Dąbrowa był dyrektorem radia „BIS”.

https://www.salon24.pl/u/wgadowski/357716,komisje-weryfikacyjne-w-dzialaniu

Ot, objawił się nagle człowiek znikąd i robi karierę.

Internauci doszukiwali się przyczyn ostatniego awansu Kamila Dąbrowy w jego bezkompromisowej postawie wobec kandydata PiS na stołeczny urząd Patryka Jakiego.

Ale takich, zionących jeszcze większą „miłością” od Kamila Dąbrowy, było sporo.

Pewną wskazówką może być brak danych pozwalających na ustalenie imion rodziców żurnalisty.

Załóżmy więc zupełnie hipotetycznie, że Kamil Dąbrowa może wykazać się odpowiednią przeszłością, dającą mu wystarczające rekomendacje.

Tak samo, jak Piotrowi Kraśce, Tomaszowi Lisowi czy też Monice Olejnik.

Rzucam w google’a nazwisko, dodajemy PRL i….

Lipa.

Za dużo linków.

Rozszerzam o redaktora.

Jest!

W tekście poświęconym obchodom pierwszego maja Gazeta Krakowska wspomina:

Będący dla PZPR szokiem rok 1980 wyniósł na fotel I sekretarza Komitetu Krakowskiego Krystyna Dąbrowę, byłego dziennikarza studenckiego tygodnika „itd”. Wysyłając do Krakowa kolejnego liberała, decydenci z KC próbowali zapewne wpłynąć łagodząco na nastroje tutejszego środowiska intelektualnego, które z perspektywy partyjnej Warszawy jawiło się od dawna jako coś w rodzaju kolejnego wcielenia smoka wawelskiego.

https://gazetakrakowska.pl/sekretarze-w-zapachu-perfum/ar/250407/3

Dobry towarzysz Krystyn Wiktor Dąbrowa..

W archiwum sejmowym znajdujemy jego życiorys, a raczej fragment z czasów PRL:

Od 1953 w PZPR. Pracował w dwutygodniku „Odnowa” (1956–1959), w tygodniku „itd” (1959–1960). Później w Związku Młodzieży Socjalistycznej (m.in. przewodniczący zarządu warszawskiego). Od 1965 w aparacie PZPR. W latach 1969–1970 był attaché prasowym w Ambasadzie PRL w Pradze. W latach 1977–1980 kierownik Wydziału Organizacyjnego KC PZPR. Członek KC PZPR 1975–1981. W latach 1980–1982 I sekretarz Komitetu Krakowskiego PZPR. Zwolniony z tego stanowiska w stanie wojennym i przeniesiony do służby dyplomatycznej. W latach 1983–1987 radca Ambasady PRL w Bukareszcie.

https://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000004142&find_code=SYS&local_base=ARS10

Kto chce, może porównać fotografie obu panów.

Mnie wydają się podobni, a Wam?

26.12 2018

Fot. Twitter, archiwum Sejm