Jerzy Urban na spotkaniu Gazety Polskiej

Zabrakło Adama Michnika i Moniki Olejnik. Mieliby szanse również twórczo się podpisać.

Uaktywnili się obrońcy 'sowieckich berlińskich odlewów’*

 Pomnik poświęcony polsko-radzieckiemu braterstwu broni został odsłonięty 18 listopada 1945 na warszawskiej Pradze. Pomnik zaprojektował A. Nieńko, a wykonaliStanisław Sikora, Stefan Momot, Józef Trenarowski, Józef Gazy i Bohdan Lachert (wg J. Kasprzyckiego S. Sikora, J. Trenarowski, J. Ślusarczyk, S. Momot, M. Kuriata^[1]). Początkowo rzeźby były gipsowanymi odlewami, pomalowane farbą imitującą brąz.

Dopiero w 1947 zastąpiono je odlewami z brązu. Odlewy wykonane zostały z metali uzyskanych z przetopienia niemieckiej amunicji zdobytej w Berlinie^[1]. W latach1960–61 dokonano renowacji pomnika i jego przebudowy przez Zespoły Pracowni Plastycznych – wymieniono prowizoryczne okładziny na bloki jasnego piaskowca i odnowiono rzeźby^[1].

Na cokole z czerwonego trawertynu, przeznaczonym pierwotnie dla projektowanego przed wojną pomnika księdza Ignacego Skorupki^[2][3], został umieszczony napis w językach polskim i rosyjskim "Chwała bohaterom Armii Radzieckiej, towarzyszom broni, którzy oddali swe życie za wolność i niepodległość narodu polskiego Pomnik ten wznieśli mieszkańcy Warszawy 1945". W 1967, w związku z przebudową skrzyżowania ul. Targowej z al. "Solidarności" (wówczas Karola Świerczewskiego) pomnik przesunięto^[1] 8 metrów na wschód.

W 1992 pomnik miał zostać zdemontowany jako relikt poprzedniego ustroju, ale został wybroniony przez rzeźbiarza Stefana Momota, który wtedy przyznał się do autorstwa rzeźby^[4].

W styczniu 2007 po raz kolejny pojawił się pomysł przeniesienia pomnika w inne miejsce i zbudowania na jego miejscu przystanku tramwajowego^[5][6]. Plany te potwierdzono w 2010 roku w związku z budową stacji metra, która będzie się znajdować w tym miejscu^[7][8]. 8 listopada 2011 rozpoczął się demontaż pomnika^[9].

* –  pomnik został odlany ze stali zrabowanej z Berlina w 1945 roku