Inicjacja Bloga

W dniu wczorajszym odeszła od nas nasza noblistka, Wisława Szymborska talent niewątpliwie ogromny, sam osobiście ceniłem jej poezje. Szymborska miała to szczęście, że została doceniona przez opinię międzynarodową i to w najwyższym stopniu, bo w 1996r. otrzymała Literacką nagrodę im. Alfreda Nobla. Mógłbym napisać jeszcze wiele ciepłych słów o pani Wisławie oraz analizować jej twórczość i rozpływać się nad jej wielkością, jednak nie zamierzam tego robić.
Dlaczego? Obecnie w Polsce panuje tendencja do zapominania o wielkich ludziach, przynajmniej aż do momentu ich śmierci, wtedy zjawia się opamiętanie, a wszyscy wspominają, jaki to był niewykorzystany talent. Nie dalej, jak półtora miesiąca temu zmarła inna wielka polska artystka, Czesława Gospodarek, powszechnie znana pod pseudonimem artystycznym Violetta Villas. W ostatnich latach życia divy, była ona przedstawiana jako stara wariatka, która zwariowała na punkcie zwierząt. Po śmierci przypominano cytaty o niej, choćby Jerzego Waldorffa „Największy i najbardziej zmarnowany talent, jaki mieliśmy po wojnie.” Denerwuje mnie, gdy wielcy Polacy popadają w zapomnienie, lub żyją w niesławie. A jeszcze bardziej denerwuje mnie, gdy po ich śmierci społeczeństwo przypomina sobie, jacy to byli wielcy ludzie i z lubością rozpamiętuje ich osiągnięcia.
                Pamiętajmy, że żyje wśród nas wiele wielkich osób, które trzeba doceniać i podziwiać za życia, a nie po ich śmierci.
„Śpieszmy się kochać ludzi,
tak szybko odchodzą”
pisał poeta, ja dziś powiem: śpieszmy się doceniać ludzi, tak szybko odchodzą.

Tomasz Dworzyński
2 lutego A.D. MMXII