1. Są dobre i złe granice. I bezgraniczna nieskończoność, by je przekraczać. Dobre granice ograniczają zło,  zaś te złe –  dobro. Wolność bez granic jest zła, a miłość dobra. Miłość pojawiła się na świecie, by wolność poznała swoje granice.  I nie pławiła się w  bezgranicznym blasku,  oślepiona przez zniewolenie.

2. Jaka jest granica chwili, gdy życie wypełnia się modlitwą i medytacją? Kiedy chwila staje się bezgraniczna? Ano właśnie!  Tylko wówczas, gdy nie ma nic poza tą chwilą; żadnej przeszłości i przyszłości; zadnej śmierci i norodzin. Taka chwila jest piękna. 

3. W sakramencie chwili obecnej możesz kochać i przekraczać granice. W przeszłości i przyszłości odnajdziesz więzienia dla sumienia, a przecież sumienie chce być wolne jak lis, który zakrada się do kurnika, jak sokół, który szybuje po niebie. Tylko to, tylko tu i teraz.

4. W chrześcijaństwie jest siedem sakramentów: Chrzest, Spowiedź i Pokuta, Eucharystia, Bierzmowanie, Małżeństwo, Kapłaństwo i Namszczenie Chorych. To siedem okazji, żeby dotrzeć w sumieniu do sakramentu chwili obecnej. Popatrz jednak na życie głębiej: sakrum jest wszędzie, w każdej chwili, która się spełnia i przemija. Świętość jest nieograniczona, gdyż nie ma dla niej granic. Tak  jak dla Boga.

5. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych ani chwil brzydkich, gdyż kocha. Przekroczył wszystkie granice w swej miłości. Jest. Milczy, nie nawraca grzeszników, nie krzyczy, nie obwinia  i nie walczy…

6. Przywitaj nowy dzień z wdzięcznością i pożegnaj tak samo – to sakrament Chrztu. Postaraj się zobaczyć brudne plamy na jasnej tkaninie życia, przyrzeknij sobie poprawę, przeproś za  chwile słabości bliźniego i siebie – to sakrament Spowiedzi i nieodłącznej pokuty. Stań się mądry, korzystaj z każdej chwili, by się uczyć – to jak sakrament Bierzmowania. Kochaj, rozmawiaj,  kontaktuj się, bądź  blisko bliźniego swego – to jak sakrament Małżeństwa. Pokarm, każdy dobry pokarm dla ciała i duszy jest jak Eucharystia. Zadbaj o godność i autorytet – to jak Kapłaństwo, bądź kapłanem godności. Namaszczenie Chorych – pojawiło się po to, byś uwierzył w uzdrawianie duszy i ciała, które pochodzi od Boga i nie bał się śmierci.

7. Tak wiem, jak  małe są moje słowa, gdyż dla niektórych pobrzmiewają w nich wielkie herezje.  Ale nie oczekuję wybaczenia – Dobry Bóg mi to wybaczy.

8. Rozmowa ślepego z głuchym nie dociera do słowa i wibracji światła w dźwięku, przekształca się w ideologię – matrycę zewnętrznych systemów. Jeżeli wolisz, mogą to być światy lub wszechświaty. Ideologia to zła granica. Złe granice należy przekraczać w imię miłości i wolności. Jak chcesz ograniczyć miłość i wolność?  I kiedy? Wiesz?

9. Wszystko ma swoje znaczenie. U świętych najpiękniejsze  jest to, że nie są aniołami, lecz ludźmi. Niektórzy z nich byli okropni. Spierali się z Panem Bogiem, krzyczeli na Niego, walczyli z Nim, jakby od tego zależało życie ich i całego wszechświata. I właśnie dlatego mam dla nich szacunek. Przekroczyli bowiem wszelakie granice świętoszkowatości.

10. Granice dobre są jak rajskie ogrody wyrastajace z jednej chwili – to nagroda. Ciesz się życiem. Gdy życie  wypełni się życiem do granic, zechcesz przekroczyć i tę granicę. Pójść przed siebie. Przed sobą zobaczysz kolejną granicę. Dobrą i złą.  Dobrą, bo przekroczyłeś pierwszą granicę. I złą, bo zostawiłeś za sobą świat, do którego  już nigdy nie wrócisz. Czy to właśnie jest smierć, czy  narodziny? Nie cofniesz  się i nie przyciągniesz do siebie najbliższych. Za granicą, która ich ograniczyła, stali się niewidzialni. A Ty bez nich uschniesz jak chwast bez miłości.

11. Co wybierzesz?  Boga, którego nie widzisz, zamknięty w bańce własnego wszechświata? Za granicą, do której nie dotrzesz. Czy widzialne spektakle i realne role w teatrach, gdzie cierpienie kładzie się cieniem na oblicza aktorów? Role i pasje.  A czy  ktokolwiek  wymaga, byś przekraczał granice? Poza Tobą, nikogo takiego nie ma w całym zaludnionym wszechświecie. W tej chwili, gdy jest sakrament tworzenia z pustki, nie ma granic, które oddzielają ja od Transcendencji. 

 12. Ale taki właśnie nie  jest nasz świat codziennych zmagań i trudów. "Zewnetrzny i widzialny  znak wewnętrznej i duchowej łaski" stoi poza drogą, ktorą idziesz przed siebie. Dlaczego. Dlaczego Twój  świat stał się bezgranicznie ograniczonym więzieniem?  Bo miłość i wolność nie wzniosła nas ponad ego – wynalazek dwuletniego dziecka?