C Z E R W O N A K A R U Z E L A

   CZERWONA KARUZELA   i znów czerwona karuzela będzie nam mącić w ciężkiej głowie aż serce w nas na baczność stanie duszącym kneblem w twardym słowie   świt zawiruje widnokręgiem oczy zaleje szara rzeka za karawanem naszych marzeń czerwony kundel znów zaszczeka   brudnym powrozem nas oplącze szorstka codzienność…grząskie błoto… potem nam rzucą prosto w twarze patrzcie !  to wasza Polska oto…!   w odświętnym czarnym garniturze z tym przeraźliwie bladym czołem wysoko sztywno pośród gromnic co strzegą ciszy drżącym kołem   na chybotliwym katafalku z długą czerwoną pręgą bata z szeptem modlitwy fioletowej z nogami w papierowych kwiatach   w dymie kadzideł…słów powodzi w organach żalnych nad kaleką na peryferiach Europy w werblach dudniących w głuche wieko   i […]

CZERWONA KARUZELA

i znów czerwona karuzela

będzie nam mącić w ciężkiej głowie

aż serce w nas na baczność stanie

duszącym kneblem w twardym słowie

świt zawiruje widnokręgiem

oczy zaleje szara rzeka

za karawanem naszych marzeń

czerwony kundel znów zaszczeka

brudnym powrozem nas oplącze

szorstka codzienność…grząskie błoto…

potem nam rzucą prosto w twarze

patrzcie !  to wasza Polska oto…!

w odświętnym czarnym garniturze

z tym przeraźliwie bladym czołem

wysoko sztywno pośród gromnic

co strzegą ciszy drżącym kołem

na chybotliwym katafalku

z długą czerwoną pręgą bata

z szeptem modlitwy fioletowej

z nogami w papierowych kwiatach

w dymie kadzideł…słów powodzi

w organach żalnych nad kaleką

na peryferiach Europy

w werblach dudniących w głuche wieko

i znów czerwona karuzela

nim jej znów krechą nie oddzielą

będzie w nas mącić brudną łapą

święte i podłe…czerwień… z bielą…