to tutaj w tej stajence gdzie Bóg wciąż się rodzi będziesz o swoim losie Polsko decydować…
to tutaj w tej stajence
gdzie Bóg wciąż się rodzi
będziesz o swoim losie
Polsko decydować
póki będziemy wracać
do źródeł miłości
nie będziemy na próżno
o Twą pomoc wołać
niech wiara oraz miłość
rośnie w nas jak Jezus
ta wielka tajemnica
bożego stworzenia
i drogę nam wskazuje
aż do granic nieba
co z radości narodzin
aż po krzyż się zmienia
Herod będzie powracał
ciągle z myślą krwawą
przestraszony zazdrosny
o ziemskie władanie
dlatego tak nam trzeba
troskliwie i czule
chronić ten Skarb Nadziei
w betlejemskim sianie
dlatego przyklękamy
przed cudem rodziny
niosąc naszego serca
niepokój i drżenie
Panie ! Który przyszedłeś
maleńki i kruchy
bądź mocą co w nas dźwiga
radość i sumienie
byśmy zawsze widzieli
sens obrony życia
która jest Cząstką Boga
co wraca do ludzi
Matko ! i Dobry Ojcze !
niechaj cud narodzin
jak gwiazda betlejemska
w każdą noc nas budzi
to tutaj w tej stajence
gdzie Bóg wciąż się rodzi
będziesz Polsko wzrastała
w wielkość i nadzieję
póki Bóg Twoją wierność
będzie błogosławił
żaden Herod Twą wolnością
nigdy nie zachwieje
idźmy więc nie z a gwiazdą
czerwoną czy złotą
zimne ognie pozorów
niech nas nie prowadzą
Bóg czyni wielkie znaki
na Ziemi i Niebie
gdy sercem je czytamy
one nas nie zdradzą !
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid