ci którzy Cię pogrzebali z tchórzliwym pośpiechem…
ci którzy Cię pogrzebali z tchórzliwym pośpiechem
niech nie myślą że z ciałem umrą Twoje słowa
Chrystus któremu mężnie służyłeś bez reszty
pamięć o Tobie w Narodzie pośród nas zachowa
i będą się Twoje słowa jak gromnice palić
i będą światłem ducha ochraniać nadzieję
i poniesiemy to światło do tronu Chrystusa
bo to On będzie pisał nasze polskie dzieje
gdzie był krakowski kościół gdzie jego pasterze
i gdzie bracia kapłani gdzie miłość bliźniego
tak wygląda grób Polski oraz pogrzeb wiary
bądź Chryste miłosierny i chroń nas od złego
jakie to przejmujące ta cisza kościołów
gdy serca dzwonów milczą nad grobem kapłana
bo Ojcze Tadeuszu ! Twa droga do nieba
to jeszcze jedna polska nie zgojona rana
ale z tych ran wyrosną czyny naszej wiary
nikt w nas nie złamie Ducha gdy to Bóg jest z nami
a gdy pobłądzimy w gęstej mgle niewiary
w godzinie Twego sądu zlituj się nad nami
pluton egzekucyjny już Ciebie nie zrani
nie dotknie Cię już kłamstwo zawiść oraz kara
jak zawsze się uśmiechniesz gdy przed tronem Boga
staną przy Tobie – Nadzieja Miłość oraz Wiara !
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid