Balladka o Stanisławie Antonim Poniatowskim (królu) i Katarzynie II

Ref.: Katarzyno!
Twe ciało słodko pręży się, przegina
– bo tu – w Warszawie bez ciebie jest mi źle
ma luba – Katarzyno II – ga
ja ci się oddam –
– ty rozbierzesz mnie!

To nie był byle Stasiek

 -Stanisław Antoni było mu

(wstydził się był – imienia Antek)

jak ma już brzmieć – to August!

Królem nasz Staszek był–

w krąg znały go królice,

które w stolicach

korony dzierżą swe –

– kochanką jego była Kaśka

zwyczajna ot – caryca

co gdzieś na Kremlu

rozpuście oddawała się.

Pomimo to – Staś kochał swoją Kaśkę

–      dała Staśkowi berło

–       tudzież Polski – tron

–      dawała – brała…

i nasz Poniatoszczak

dojrzał – poniewczasie,

że jak w refrenie

on stracił Polskie – swą…

Ref.: Katarzyno!

Twe ciało słodko pręży się, przegina

–      bo tu – w Warszawie bez ciebie jest mi źle

ma luba –  Katarzyno II – ga

ja ci się oddam –

–      ty rozbierzesz mnie!

I od tej pory…

…poszły trzy rozbiory…

Za 3-ci Maja izwinitie

Bo to błąd jest!

Historia się zamyka

gdy zamiast króla ma królika

–      oryctolagus cuniculus* – Rex!!!

Ref.: Katarzyno!

Twe ciało słodko pręży się, przegina

–      bo tu – w Warszawie bez ciebie jest mi źle

ma luba – II-ga Katarzyno –

ja ci się oddam –

–      ty rozbierzesz mnie!

……………………………….

*- królik