MODLITWA I SUMIENIE

idziesz szerokim polem…niebem…krwawiącym obłokiem…

idziesz szerokim polem

niebem – krwawiącym obłokiem

słyszę jeszcze huk młota

ponad krzyżem wysokim

płyniesz niebem na przestrzał

zrywasz pieczęć milczenia

huczy las – dudni strumień

dźwięki Twojego imienia

stoisz znów ponad światem

otwierasz szeroko ramiona

bolesną koroną krwawi

ziemia na Twoich skroniach

i tylko gałąź modlitwy

przebija mroki cierpienia

wkładam głęboko rękę

w otwartą ranę sumienia…