26.02.2012. „[…] Leci po niebie srebrny samolot. Z ziemi nie widać, jaki to kolos, Lecz gdy przyleci już na lotnisko,To można podejść zupełnie blisko I pooglądać ze wszystkich stron: Statecznik-poziom, statecznik-pion, Kadłub i skrzydła.
O, jakie koła! Jak ten samolot wznosić się zdołał? Przecież jest wielki i ciężki taki,
A leciał lekko, jak lecą ptaki!
Jest pewien problem z samolotami, Bardzo doniosły, przyznacie sami. Gdy lecą w niebo, lub gdy lądują, To szyby w oknach aż podskakują! Trzeba rękoma zatykać uszy, Hałas tak wielki może ogłuszyć. Dobrze by było, by srebrne ptaki
Latały cicho w podniebne szlaki!. – fragment wierszyka dla dzieci :)))
– "Niesforne Dziecię Gutenberga".
źródło: sieć.