SKRYBANIE…”Maks i Moryc” 3.

14.02.2012. „Polski przekład ukazał się w 1905 roku pod tytułem „Wiś i Wicek”, przekład fragmentów opublikował „Przekrój” w roku 1982 z okazji 150 rocznicy urodzin autora. Wilhelm Busch (1832-1908) to niemiecki pisarz satyryk i humorysta, rysownik.”.

PIERWSZA PSOTA…

Maks i Moryc wiedzą o tym,

obmyślając swoje  psoty.

Teraz właśnie bulkę biorą,

by podzielić ją na czworo.

Wszystko poszlo doskonale:

każda cząstka jest jak palec,

 

więc ją można zgrabie, szybko

 

związac jedną, drugą nitką,

 

no i z nitek krzyż uczynić

 

na podwórzu gospodyni.

 

Stał tam kogut w roli gapia

 

i od razu do kur zapiał:

 

Kukuryku! Kukuryku!!!

 

O, już wszystkie, biegną w szyku!

 

 

Pędzą razem wprost z kurnika,

 

by z kogutem bułkę łykać;

 

 

 

zaczynają łup tarmosić,

 

wiążąc swoje kurze losy!

 

Na nic zda się szarpanina,

 

kiedy nitka mocno trzyma!

 

Kogut patrzy na kokoszkę:

 

– Co się dzieje rany boskie!

 

 

Ponad nimi gałąź sucha –

 

jakze tu nie stracić ducha?!

 

Wydłuzają im się szyje,

 

bo niestety – raz się żyje!

 

 

Już ostatnie znoszą jajo

 

i ze śmiercią się witają

 

Wdowa Bolte smacznie spała,

 

gdy obudził ją ten hałas.

 

 

Wyszła z domu przerażona:

 

– Straszne rzeczy! Drob mój kona!

 

Niechaj łzy się z oczu leją!

 

Żegnaj cała ma nadziejo!

 

 

 

Mego życia jasne slońce

 

wisi tutaj, na jabłonce!

 

 

Pełna lęków i zatrworzeń

 

idzie wdowa z wielkim nożem,

 

żeby zniszczyc wstrętny sznurek,

 

który przeciął życie kurek.

 

 

 

 

Niemym załem płoną oczy,

 

gdy do domu swego kroczy.

 

Tak się kończy psota pierwsza.

 

Druga będzie w dalszych wierszach…

 

 

Wybór fragmentów -"Niesforne Dziecię Gutenberga".

 

źródło: sieć.