Wracam do koncepcji sformowania Klastrowego Integratora Inicjatyw Prawicowych („KIIP”) po to, by pokazując na schematach sposób jego funkcjonowania móc jeszcze lepiej ją objaśnić. Czynię tym zadość tym wszystkim, którzy niezbyt dobrze ją pojmują. Rozumiem, i mam nadzieję, że kolejna prezentacja pogłębi dyskusję nad sensem wprowadzenia takiego instrumentu integrującego środowiska prawicowe.
Mam także i tę nadzieję, że w ten sposób ożywi się intelektualnie osoby utożsamiające się z tymi środowiskami w kierunku rozwijania i udoskonalania KIIP. W związku z tym przedstawię na schematach to, jak ów Integrator może pracować na rzecz integracji różnych środowisk prawicowych. Dzielę to umownie na sześć etapów. Jeśli ktokolwiek myśli, że mogłoby ich być mniej lub więcej, to chętnie zapoznałbym się z takim poglądem.
Etap I.
Zacznę może od tego, że w środowisku reprezentowanym przez dany K (klaster), którym jest dowolny portal/serwis hostingowy/strona internetowa/ bądź cokolwiek podobnego – utożsamiane z jakkolwiek pojętą opcją prawicową (cokolwiek by to oznaczało) – wykluwa się pomysł przeprowadzenia jakiejś akcji/inicjatywy/…. (Dla lepszej jasności obrazu przyjmuję, że struktura rozpięta jest na szkielecie sieci rozproszonej opartej na pięciu klastrach.) Przy pomocy wszystkich dostępnych kanałów komunikacji (komunikatory internetowe, telefonia komórkowa, poczta elektroniczna itp.) informuje on o tym pozostałe węzły tejże struktury. Na razie nie informuje o tym swoich użytkowników (stąd na schemacie są oni nieobecni) a także mediów. Po otrzymaniu informacji zwrotnej, będącej potwierdzeniem otrzymania przez klastry danej oferty, w ich obrębie odbywa się dyskusja nad tym: 1) czy dana akcja/inicjatywa/pomysł/… jest potrzebna; 2) co ma przynieść; 3) jak długo trwać; 4) w co się przekształcić; 5) być jednorazowa lub ma się powtarzać…. W ramach tej dyskusji powinny na tym etapie zapaść decyzje o tym kto się przyłącza, kto za co odpowiada, kogo można jeszcze w to zaangażować itp. itd. Przypuszczalnie również w tym czasie należałoby również ustalić, kto byłby koordynatorem danej akcji/…. To wszystko pokazuje schemat poniższy.
Etap. II
Podczas niego następować powinno wdrożenie danej akcji/inicjatywy… poprzez wykonanie przez klastry uzgodnionych czynności wstępnych. W dalszym ciągu ani użytkownicy ani media nie są o tym informowane. Pokazuje to poniższy schemat. Jednocześnie w sposób ustalony wcześniej należałoby harmonijnie przejść do etapu następnego.
Etap III
W jego trakcie powinno się w tym samym czasie o danej akcji/inicjatywie/… poinformować własnych użytkowników oraz media a poprzez nie szerszą opinię publiczną (oglądaczy, słuchaczy i czytaczy). Pominięcie mediów nie może być brane pod uwagę, gdyż w ten sposób zawęża się zainteresowanie opinii publicznej daną akcją/inicjatywą/….
Etap IV
W trakcie trwania tego etapu powinno nastąpić utrwalenie w opinii publicznej sensu danej akcji/inicjatywy/…. To w tym czasie powinno się udzielać wyczerpujących, merytorycznych oraz rzetelnych informacji na temat danej akcji/inicjatywy/…., zbierać komentarze, opinie i sugestie, a także w miarę możliwości móc, w oparciu o tak zgromadzone przesłanki, zweryfikować pierwotne założenia.
Etap V
Jest nim realizacja danej akcji/inicjatywy wyczerpująca całą wiedzę uzyskaną podczas etapu poprzedniego. Realizacja taka winna odbyć się wraz z użytkownikami a także częścią opinii publicznej zainteresowaną przystąpieniem do danej akcji/inicjatywy.
Etap VI
Po zamknięciu danej akcji/inicjatywy… należałoby opinii publicznej przedstawić „raport” o efektach tejże akcji/inicjatywy…. Podziękować za wzięcie udziału. Zarchiwizować całą sprawę i przekazać swojemu intelektualnemu zapleczu do analizy i opracowaniu wniosków. Jeśli jest to wskazane należałoby je również zaprezentować opinii publicznej.
Myślę, że tak krótki opis funkcjonowania Integratora jest wystarczający, by móc wyrobić sobie pogląd o sensie jego wdrażania, rozwijania oraz udoskonalania. W gruncie rzeczy w podobny sposób postępuje lewactwo i leberalstwo, które mają te mechanizmy po wielokroć przećwiczone w praktyce, i dla których nie stanowi problemu, by mimo różnic (moim zdaniem pozorowanych) programowych, między- (i wewnątrzśrodowiskowych), takich bądź innych fabrykowanych animozji móc się błyskawicznie skrzykiwać na hasło: „DO-KO-PAĆ PRA-WAC-TWU!” i być w tym fenomenalnie skutecznym. Oni tam mają swój KILL1 realizowany w praktyce.
1 KILL – Klastrowy Integrator Lewako-Leberalstwa.