Globalnie i Lokalnie

Walki z polskim wymiarem sprawiedliwości Zbigniewa Kękusia ciąg dalszy

26/03/2015

929 Wyświetlenia

0 Komentarze

95 minut czytania

Walki z polskim wymiarem sprawiedliwości Zbigniewa Kękusia ciąg dalszy

W dniu 27 marca 2015 r. odbędzie się przed Sądem Okręgowym w Krakowie rozprawa apelacyjna od wyroku sędzi Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie Wydział VI Cywilny Ewy Krakowiak z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie z mojego powództwa przeciwko Skarbowi Państwa – prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie o zapłatę. Sąd zawiadomił mnie o rozprawie pismem z dnia 1 grudnia 2014 r. – Załącznik 1: „Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy /adres – ZKE/ Kraków, dnia 1 grudnia 2014 r. Sygnatura akt: II Ca 1354/13 Sygn. akt I inst. VI C 1353/12/S Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ Termin: 27 marca 2015 r. o godz. 10:00 sala K-419 paw. K ZAWIADOMIENIE Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy zawiadamia o rozprawie apelacyjnej w sprawie z powództwa Zbigniewa Kękuś przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi Okręgowemu w Krakowie o zapłatę, która odbędzie się w dniu 27 marca 2015 r. o godz. 10:00 sala K-419 paw. K. Z upoważnienia Kierownika Sekretariatu

Kraków, dnia 25 marca 2015 r.

Zbigniew Kękuś

Sąd Okręgowy w Krakowie

Wydział II Cywilny-Odwoławczy

ul. Przy Rondzie 7

31-547 Kraków

Sygn. akt: II Ca 1354/13

Powód: Zbigniew Kękuś

Pozwany: Skarb Państwa – prezes Sądu Okręgowego w Krakowie

UZUPEŁNIENIE DO APELACJI

Powoda Zbigniewa Kękusia od wyroku z dnia 28 lutego 2013 r. sędzi Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie Wydział VI Cywilny Ewy Krakowiak w sprawie oznaczonej sygnaturą akt VI C 1353/12/S

Zawiadomienie, że sędzia Ewa Krakowiak nie rozpoznała zgłoszonej przeze mnie sprawy co do jej istoty.
Wniosek – na podstawie art. 45.1 Konstytucji: „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.” – o zmianę Wyroku SSR Ewy Krakowiak z dnia 20 lutego 2013 r. i zasądzenie podczas rozprawy w dniu 27 marca 2015 r. na moją rzecz, tytułem naprawienia szkody wyrządzonej mi przez SSO Teresę Dyrgę z powodu oczywistych i rażących naruszeń przez nią prawa kwoty łącznej 29.019,76 zł.
Wniosek – z powodu uczynienia mnie przez SSO Teresę Dyrgę przestępcą, utratę przeze mnie z tego powodu dwukrotnie pracy i pozostawaniem przeze mnie bez pracy od dnia 6 lutego 2009 r. – o nadanie wyrokowi z dnia 27 marca 2015 r. rygoru natychmiastowej wykonalności.
Zawiadomienie, że kopia niniejszego pisma oraz kopia Wyroku z dnia 27 marca 2015 r. zostaną umieszczone w Internecie, w tym na stronie www.kekusz.pl.

„Na stanowisko sędziego sądu rejonowego może być powołany ten, kto: (…) 2) jest nieskazitelnego charakteru”

Artykuł 61 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych

„W ocenie Trybunału /Europejskiego Trybunału Praw Człowieka – ZKE/ „[…] Podnoszenie lub rozgłaszanie prawdziwych zarzutów dotyczących osób pełniących funkcje publiczne o takie postępowanie lub właściwości, które mogą narazić je na utratę zaufania potrzebnego do danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności […] jest czynem – niezależnie od intencji sprawcy – ex definitione służącym społecznie uzasadnionemu interesowi (…) Z całą pewnością w przypadku osób pełniących funkcje publiczne tego rodzaju interes uzasadniał będzie przyjęcie szerokich granic krytyki.”

Źródło:Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla 3 wydanie,

LEX a Wolters Kluwer business, s. 803

„MAFIA” – «grupa osób nie przebierających w środkach w realizowaniu swych zamierzeń»

Słownik Wyrazów Obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 674

„BYDŁO” – «o ludziach»

Słownik Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 75

„Bądźmy wdzięczni idiotom,

gdyby nie oni, reszta nigdy nie osiągnęła by sukcesu.”
Mark Twain

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. odbędzie się przed Sądem Okręgowym w Krakowie rozprawa apelacyjna od wyroku sędzi Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie Wydział VI Cywilny Ewy Krakowiak z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie z mojego powództwa przeciwko Skarbowi Państwa – prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie o zapłatę. Sąd zawiadomił mnie o rozprawie pismem z dnia 1 grudnia 2014 r. – Załącznik 1: „Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy /adres – ZKE/ Kraków, dnia 1 grudnia 2014 r. Sygnatura akt: II Ca 1354/13 Sygn. akt I inst. VI C 1353/12/S Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ Termin: 27 marca 2015 r. o godz. 10:00 sala K-419 paw. K ZAWIADOMIENIE Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy zawiadamia o rozprawie apelacyjnej w sprawie z powództwa Zbigniewa Kękuś przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi Okręgowemu w Krakowie o zapłatę, która odbędzie się w dniu 27 marca 2015 r. o godz. 10:00 sala K-419 paw. K. Z upoważnienia Kierownika Sekretariatu Protokolant sądowy /imię i nazwisko – ZKE/.”
Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy, sygn. akt: II Ca 1354/13, Zawiadomienie z dnia

1 grudnia 2014 r. – Załącznik 1:

Ze względu na znaczenie dla istoty sprawy, którą Sąd będzie rozpoznawał w dniu 27.03.2015 r. przedstawię kluczowe dla niej przepisy prawa dotyczące wyłączenia sędziego oraz wskazania doktryny w kwestii czasu trwania wyłączenia:

artykuł 51 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi: „Sędzia powinien zawiadomić sąd o zachodzącej podstawie swego wyłączenia i wstrzymać się od udziału w sprawie.”
artykuł 50 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi: „Aż do rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie sędzia może spełniać tylko czynności nie cierpiące zwłoki”
A. Marciniak i K. Piasecki podają w sprawie czasu trwania wyłączenia: „Czas trwania wyłączenia. Zgodnie z art. 50 § 3 KPC sędzia jest wyłączony od dokonywania czynności w sprawie do rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie. Rozstrzygnięcie sprawy o wyłączenie sędziego następuje zaś z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania o wyłączenie. Chwila ta może kształtować się różnie w zależności od sposobu rozstrzygnięcia przedmiocie wniosku. Jeżeli zatem wniosek zostanie zwrócony przez przewodniczącego mocą zarządzenia albo odrzucony przez sąd postanowieniem względnie zostanie orzeczone wyłączenie sędziego, prawomocne rozstrzygnięcie sprawy nastąpi z chwilą wydania przez przewodniczącego zarządzenia albo przez sąd postanowienia o odrzuceniu wniosku albo wyłączeniu sędziego z uwagi na ich niezaskarżalność – zarządzenie i postanowienia, o których mowa, stają się prawomocne z chwilą wydania. Natomiast w przypadku oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego, który podlega zaskarżeniu (art. 394 § 1 pkt 10 KPC), prawomocne rozstrzygnięcie sprawy nastąpi z chwilą upływu terminu do jego zaskarżenia, a jeżeli zostało zaskarżone – z chwilą rozstrzygnięcia zażalenia, które staje się prawomocne z chwilą wydania.” – Źródło: A. Marciniak, K. Piasecki (redaktorzy), Kodeks postępowania cywilnego Tom 1 Komentarz art. 1 – 3666, 6 wydanie, Wydawnicto C.H.Beck, Warszawa 2014, s. 204

xxx

Zatrudniona obecnie w Sądzie Okręgowym w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy Sędzia Ewa Krakowiak nie rozpoznawszy co do istoty zgłoszonej przeze mnie sprawy zalegitymizowała:

zawłaszczenie na okres od dnia 6 października 2003 r. do dnia 1 grudnia 2009 r. przez Sąd Okręgowy w Krakowie na moją szkodę kwoty 7.700,00 zł.
kradzież przez oczywiście i rażąco naruszającą prawo SSO Teresę Dyrgę na moją szkodę:
1. Postanowieniem z dnia 21 października 2004 r. kwoty 600,00 /słownie: sześćset/ zł,
2. Wyrokiem z dnia 22 listopada 2004 r. kwoty 10.000,00 /słownie: dziesięć tysięcy/ zł.

Ad. I

Sąd Okręgowy w Krakowie rozpoznawał od czerwca 1997 r. sprawę o rozwód pomiędzy mną i moją żoną. Pismem z dnia 22 kwietnia 2003 r. złożyłem wniosek o wyłączenie sędzi referenta Izabeli Strózik. Rozpoznały go, z oczywistym nawet dla mnie, ekonomisty z wykształcenia, naruszeniem prawa i oddaliły Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2003 r. przewodnicząca Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego SSO Agnieszka Oklejak razem z SSO Teresą Dyrgą i SSO Małgorzatą Ferek.

Uznawszy, że mój wniosek o wyłączenie SSR del. I Strózik nie został rozpoznany, przed rozprawą wyznaczoną przez nią na dzień 21 maja 2003 r. skierowałem pismo do Sądu z dnia 19 maja 2003 r., którym usprawiedliwiłem moje niestawiennictwo w dniu 21 maja 2003 r.: „W związku z przedstawionymi wyżej regulacjami prawnymi uniemożliwiającymi Sędziemu prowadzenie postępowanie aż do momentu rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie, przekonany, że Sędzia Pani I. Strózik, przestrzegając prawa wstrzyma się od udziału w sprawie i planowana na dzień 21 maja 2003 r. rozprawa nie dojdzie do skutku, także ja nie stawię się na przesłane mi pocztą wezwanie”.

Dowód:Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, pismo Z. Kękusia z dnia 19 maja 2003r.

Prowadząc rozprawę w dniu 21 maja 2003 r. SSR del. Izabela Strózik poświadczyła jej wiedzę o złożonym przeze mnie i nierozpoznanym przez Sąd wnioskiem o jej wyłączenie oraz o złożonym przeze mnie z tego powodu usprawiedliwieniem nieobecności na rozprawie w dniu 21.05.2003 r. Podała do protokołu – „Sąd postanowił: uznać niestawiennictwo powoda na rozprawie za nieusprawiedliwione, prowadzić postępowanie pomimo złożonego wniosku o wyłączenie Sędziego, uznać wniosek powoda o odroczenie rozprawy z tego powodu za nieuzasadnione”

Dowód:Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt I 1C 1115/97/R /następnie XI CR 603/04/, protokół rozprawy w dniu 21 maja .2003r.

Prowadząc w dniu 21 maja postępowanie, jak przyznała: „pomimo złożonego wniosku o wyłączenie Sędziego” SSR I. Strózik wydała wyrok kończący sprawę w I instancji.

Zorientowawszy się, że przeszarżowała, w uzasadnieniu do wyroku, który wydała w dniu 21.05.2003 r. SSR del. Izabela Strózik… skłamała podając: „Sąd nie przesłuchał powoda w sprawie bezpośrednio przed wydaniem orzeczenia (powód był wcześniej przesłuchiwany w charakterze strony kilkakrotnie) z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa powoda mimo pouczenia, że skutkiem niestawiennictwa będzie pominięcie dowodu z przesłuchania powoda”.

Dowód:Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt I 1C 1115/97/R /następnie XI CR

603/04/, uzasadnienie do wyroku z dnia 21.05.2003r., s. 10

Zatrudniona w Wydziale XI Cywilnym-Rodzinnym Sądu Okręgowego w Krakowie, od lat już nie SSR del. do SO, ale SSO Izabela Strózik jest kłamcą.

Złożyłem apelację o wyroku sędzi I. Strózik z dnia 21 maja 2003 r., podając, że go wydała będąc wyłączoną, a zatem, że wyrok ten jest dotknięty nieważnością.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny zażądał ode mnie opłaty od apelacji w kwocie 7.700.00 /słownie: siedem tysięcy siedemset zł/. Uiściłem ją w dniu 6 października 2003 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie przyznał mi rację.

W dniu 29 stycznia 2004 r. wydał – w składzie SSA Wojciech Kościołek, SSA Andrzej Struzik /sprawozdawca/SSA Marta Romańska – wyrok, którym uznał moją apelację za zasadną, uchylił wyrok SSR del. Izabeli Strózik z dnia 21 maja 2003 r. i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania. Podał w sentencji wyroku oraz w uzasadnieniu – Załącznik 2: „Sygn. akt I ACa 1186/03 Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Dnia 29 stycznia 2004r. Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie Przewodniczący: (…) na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 21 maja 2003r. sygn. akt I 1 C 1115/97/R /po przywróceniu sprawy do Sądu I instancji zmieniona na XI CR 603/04 – ZKE/ Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie SSA Wojciech Kościołek, Sędziowie: SSA Marta Romańska, SSA Andrzej Struzik (…) po rozpoznaniu apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 21 maja 2003 r. (…) uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w zakresie objętym rozprawą w dniu 21 maja 2003 r. i sprawę przekazuje do ponownego rozpatrzenia i orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego.”

UZASADNIENIE (…) Na rozprawie w dniu 21 maja 2003 r. powód nie stawił się, stawił się natomiast pełnomocnik powoda, któremu, jak wynika z protokołu, doręczono „odpis postanowienia Sądu Okręgowego wydanego w dniu 19 maja 2003 r., w którym sprostowano oczywistą omyłkę pisarską w odpisach postanowienia wydanego w sprawie w dniu 25.04.2003 r.”. Rozprawie tej przewodniczył sędzia /Izabela Strózik – ZKE/, którego wyłączenia domagał się powód we wniosku złożonym 22 kwietnia 2003 r. Na rozprawie tej prowadzono postępowanie dowodowe, Przeprowadzono dowody z szeregu dokumentów, opinii RODK, a także z przesłuchania pozwanej, natomiast postanowiono pominąć dowód z przesłuchania powoda uznając jego niestawiennictwo za nieusprawiedliwione. Wówczas też zamknięto rozprawę i bezpośrednio po tym ogłoszono wyrok. Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że wniosek powoda o wyłączenie sędziego nie został dotychczas rozpoznany, albowiem opisany wyżej dokument datowany 25 kwietnia 2003 r. i znajdujący się na karcie 1524 akt nie stanowi postanowienia.Jak wskazuje Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 stycznia 2003 r. sygn. III CZP 84/02 (publikowane OSNC 2003/10/140) „postanowienie o charakterze formalnym, podlegające zaskarżeniu wydane na posiedzeniu niejawnym – skonstruowane w ten sposób, że jego sentencja wraz z uzasadnieniem stanowi jeden dokument – nie istnieje w znaczeniu procesowym w sytuacji, w której skład sądu podpisał tylko uzasadnienie, natomiast nie podpisał sentencji.” Sąd Apelacyjny pogląd ten w pełni akceptuje i wielokrotnie prezentował go w swoich orzeczeniach. Jakkolwiek w „postanowieniu” z dnia 25 kwietnia 2003 r. nie została graficznie oddzielona sentencja od uzasadnienia, to nie budzi wątpliwości, że jego część zaczynająca się od słowa „albowiem” stanowi uzasadnienie,a zatem podpisane zostało jedynie uzasadnienie. W konsekwencji uznać ja należy za postanowienie nie istniejące.
Skoro wniosek o wyłączenie sędziego nie został rozpoznany, stosownie do art. 50 § 3 k.p.c. sędzia ten mógł spełniać tylko czynności nie cierpiące zwłoki, a zatem nie mogła przewodniczyć rozprawie w dniu 21 maja 2003 r. i wydać wówczas wyroku.

(…) W konsekwencji przyjąć należy, iż postępowanie przed Sądem I instancji, w zakresie objętym ostatnią rozprawą, dotknięte jest nieważnością (art. 379 pkt 4 i 5 k.p.c.). a zatem na podstawie art. 386 § 2 i art. 108 § 2 k.p.c. należało orzec jak w sentencji.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrokSądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 stycznia 2004 r. /sygn. akt I ACa 1186/03/ – Załącznik 2

Trzy niedouczone tumany^¹ – SSO Agnieszka Oklejak, SSO Teresa Dyrga i SSO Małgorzata Ferek – wydały zatem w dniu 25 kwietnia 2003 r. Postanowienie nieistniejące w sensie prawnoprocesowym, a cwany tuman czwarty, kłamca SSR del. do SO Izabela Strózik wydała w dniu 21 maja 2003 r. wyrok dotknięty nieważnością.

Podane przez Sąd Apelacyjny w Krakowie przepisy jako podstawy prawne wyroku z dnia 29.01.2004 r. stanowią:

art. 379 k.p.c.: „Nieważność postępowania zachodzi: (…) 4) jeżeli skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa albo jeżeli w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy,
5) jeżeli strona została pozbawiona możności obrony swych praw,”
art. 386 § 2 k.p.c.: „W razie stwierdzenia nieważności postępowania sąd drugiej instancji uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.”
art. 108 § 2 k.p.c.: „Sąd drugiej instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę sądowi pierwszej instancji do rozpoznania, pozostawia temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.”

Po przekazaniu przez Sąd Apelacyjny w Krakowie sprawy Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania na referenta wyznaczono SSO Teresę Dyrgę.

Wskazać także należy, że art. 108 § 1 k.p.c. stanowi: „Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.”

Było zatem ustawowym obowiązkiem SSO T. Dyrgi orzec o zwróceniu mi kwoty 7.700,00 zł uiszczonej przeze mnie w dniu 6 października 2003 r. jako opłata od uznanego przez Sąd Apelacyjny w Krakowie za dotknięty nieważnością wyrok z dnia 21 maja 2003 r. sędzi kłamcy Izabeli Strózik.

SSO Teresa Dyrga niedopełniając jej ustawowego obowiązku nie orzekła jednak o zwróceniu mi tej kwoty wyrokiem, który wydała w dniu 22 listopada 2004 r. – Załącznik 8.

Przez kolejnych kilka lat czyniłem liczne starania o zwrócenie mi przez Sąd Okręgowy w Krakowie kwoty 7.700,00 zł.

Złożyłem pozew przeciwko Skarbowi Państwa – prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie o jej zwrot.

Sąd wyekspediował ją do mnie dopiero w dniu 1 grudnia… 2009 r., po tym, gdy pismem z dnia 23 listopada 2009 r. złożyłem w Prokuraturze Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód zawiadomienie o popełnieniu przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Barbarę Baran przestępstwa niedopełnienia obowiązków i działania na szkodę mojego interesu prywatnego przez niezwrócenie mi w.w. kwoty.
Na przekazie pocztowym Sąd podał – Załącznik 3: „Sąd Okręgowy Oddział Finansowy, zł 7700 gr 00 Adresat Zbigniew Kękuś Zwrot do sygn. XI CR 603/04 wobec wyroku oddalenia zażalenia”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie Oddział Finansowy, przekaz pocztowy, odcinek dla adresata, dowód nadania w

dniu 1 grudnia 2009 r. dla Z. Kękusia kwoty 7.700,00 zł – Załącznik 3

Skoro zwrócił mi ją Sąd wreszcie, po… sześciu latach od jej przeze mnie uiszczenia to znaczy, że:

Sąd wezwał mnie do jej uiszczenia bo SSO Agnieszka Oklejak, SSO Teresa Dyrga, SSO Małgorzata Ferek, SSR del. /obecnie też SSO/ Izabela Strózik nie znały prawa,
było obowiązkiem SSO Teresy Dyrgi orzec o jej zwróceniu mi wyrokiem, który wydała w dniu 22 listopada 2004 r.

Ad. II.1

Pismem z dnia 30 sierpnia 2004 r. złożyłem wniosek o wyłączenie sędzi Teresy Dyrga.

Został rozpoznany i oddalony Postanowieniem Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny z dnia 2 września 2004 r. Pismem z dnia 16 września 2004 r. złożyłem zażalenie na Postanowienie z dnia 2 września 2004 r.

Wskazać należy, że:

artykuł 394 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi: „Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest: (…) 10. oddalenie wniosku o wyłącznie sędziego.”
artykuł 395 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi: „§ 1. Akta sprawy wraz z zażaleniem sąd pierwszej instancji przedstawia sądowi drugiej instancji po doręczeniu zażalenia stronie przeciwnej, a w wypadkach wskazanych w art. 394 § 1 pkt 2 i 5 – niezwłocznie po złożeniu zażalenia bez doręczenia do stronie przeciwnej. Odpowiedź na zażalenie może być wniesiona wprost do sądu drugiej instancji w terminie tygodniowym od doręczenia zażalenia.”

Zacytowane wyżej przepisy art. 51 k.p.c. i art. 50 § 3 k.p.c. nakładają na sędziego, którego dotyczy wniosek o wyłącznie wstrzymanie się od udziału w sprawie i przez czas wyłączenia – tj. do rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie – spełnianie tylko czynności nie cierpiących zwłoki.

Sędzia Teresa Dyrga zamiast przekazać akta sprawy razem z moim zażaleniem Sądowi Apelacyjnemu w Krakowie /art. 395 § 1 K.p.c./, wstrzymać się od udziału w sprawie /art. 51 K.p.c. / i wykonywać tylko czynności nie cierpiące zwłoki /art. 50 § 3 K.p.c./ prowadziła posiedzenie w dniu 11 października 2004 r.

Na początku posiedzenia przypomniałem sędzi T. Dyrdze, że nie zostało rozpoznane moje zażalenie z dnia 16.09.2004 r. na postanowienie jej koleżanek z pracy o oddaleniu mojego wniosku o jej wyłączenie. Sędzia Teresa Dyrga zlekceważyła jednak moje przypomnienie i kontynuowała posiedzenie.

Złożyłem – na podstawie art. 154 § 1 k.p.c.: „Podczas posiedzenia odbywającego się przy drzwiach zamkniętych mogą być obecni na sali: strony, interwenienci uboczni, ich przedstawiciele ustawowi i pełnomocnicy, prokurator oraz osoby zaufania po dwie z każdej strony.” – wniosek o dopuszczenie do udziału w posiedzeniu zgłoszonej przeze mnie osoby zaufania.

Pełnomocnik mojej żony, adw. Barbara Szczaniecka, najwyraźniej nie znając prawa, złożyła wniosek o oddalenie mojego wniosku. SSO T. Dyrga poleciła zaprotokołować: „Pełnom. pozwanej /adw. Barbara Sczaniecka – ZKE/ sprzeciwia dopuszczeniu do udziału w uczestnictwie w rozprawie w charakterze męża zaufania (imię, nazwisko mej osoby zaufania – ZKE)”

Dowód:Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. XI CR 603/04, protokół posiedzenia w dniu 11 października 2004 r., karta 2031

Także nie znająca prawa SSO Teresa Dyrga zarządziła przerwę na naradę nad … pozbawiającym mnie możności skorzystania z mojego ustawowego prawa, sprzecznym z prawem określonym w art. 154 § 1 k.p.c. wnioskiem adw. Barbary Sczanieckiej. Nakazała stronom oraz naszym pełnomocnikom opuścić salę. Podała do Protokołu: „Przewodniczący /sędzia Teresa Dyrga – ZKE/ zarządził krótką przerwę po złożeniu przez pełnomocnika powoda wniosku o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze osoby zaufania /imię i nazwisko – ZKE/ i sprzeciwie ze strony pełnomocnika pozwanej /adw. Barbary Sczanieckiej – ZKE/prosząc obecnych o opuszczenie sali, która nie ma odrębnego pokoju narad.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, uzasadnienie do wyroku z dnia 22.11.2004 r., s. 15

Ponieważ ustawowym obowiązkiem SSO Teresy Dyrgi było powstrzymać się od udziału w sprawie i miała prawo spełniać tylko czynności nie cierpiące zwłoki, poprosiłem mojego pełnomocnika, adw. Wiktora Mordarskiego, żeby jej po przerwie raz jeszcze o tym przypomniał, a potem żeby opuścił salę. Sam nie wróciłem już na salę po przerwie. Przed salą oczekiwała natomiast na wezwanie zgłoszona przeze mnie SSO Teresie Dyrdze przed ogłoszoną przed nią przerwą na naradę osoba zaufania. SSO T. Dyrga nie wezwała jej jednak pozbawiając mnie możności skorzystania z w.w. prawa określonego w art. 154 § 1 k.p.c. W Protokole posiedzenia podano: „Narada trwałą o. 10 min. a po jej zakończeniu strony i pełnomocnicy zostali wezwani na salę. Nie stawił się powód Zbigniew Kękuś ani też proponowania przez niego jako mąż zaufania /imię i nazwisko – ZKE/, która wg oświadczeń stron i pełnomocników była obecna na korytarzu.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, Protokół posiedzenia w dniu 11 października 2004 r. –

Skoro jej nie zezwoliła SSO T. Dyrga na wejście na salę przed przerwą, to oczekiwała przed salą na wezwanie po przerwie.

Sama wyłączona, wydała SSO Teresa Dyrga Postanowienie o nałożeniu na mnie kary grzywny w kwocie 600,00 /słownie: sześćset/ zł za, Podała – Załącznik 4: „Sąd postanowił: 1. Uznać oddalenie się przez powoda Zbigniewa Kękusia z sali za nieusprawiedliwione i ukarać go grzywną w kwocie 600 zł.”
Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, Protokół posiedzenia w dniu 11 października 2004 r. –

Załącznik 4

Moje wyjście z sali w dniu 11.10.2004 r., nie było nieusprawiedliwione. Wręcz przeciwnie, ja podporządkowałem się życzeniu SSO T. Dyrgi, która poprosiła mnie – oraz pozostałych poza ławnikami i protokolantką uczestników posiedzenia w dniu 11.10.2004 r. – o opuszczenie sali.

Z podanych wyżej przyczyn, przekonany, że nieskazitelnego charakteru profesjonalistka SSO Teresa Dyrga, powstrzyma się od udziału w sprawie do prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku o jej wyłączenie, nie wróciłem na salę po przerwie.

Tymczasem, zamiast dopełnić jej ustawowych obowiązków SSO Teresa Dyrga prowadziła posiedzenie, w tym nałożyła na mnie, w sprzeczności z prawem, karę grzywny w kwocie 600,00 zł, za „oddalenie się nieusprawiedliwione z sali w dn. 11.10.04r.” Podałem, że „w sprzeczności z prawem”, nie tylko dlatego, że do prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy o jej wyłączenie było ustawowym obowiązkiem SSO T. Dyrgi powstrzymać się od udziału w sprawie. Otóż wskazać należy, że:

artykuł 361 k.p.c. stanowi: „Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej.”
art. 328 § 2 k.p.c. stanowi: „Uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.”

Tymczasem sędzia Teresa Dyrga nie podała w Postanowieniu z dnia 11 października 2004 r. przepisu prawa, na podstawie którego wydała to, podane przez nią do Protokołu posiedzenia, Postanowienie – Załącznik 4.

W podsumowaniu przedstawionych wyżej faktów wskazać należy, że sędzia Teresa Dyrga wydała w dniu 11 października 2004 r. Postanowienie o nałożeniu na mnie kary grzywny w kwocie 600,00 zł:

przed prawomocnym rozstrzygnięciem sprawy o jej wyłączenie, tj. w czasie trwania jej wyłączenia, który płynął od dnia 30 sierpnia 2004 r., gdy złożyłem wniosek o jej wyłączenie, do dnia 17 listopada 2004 r., gdy Sąd Apelacyjny w Krakowie wydał Postanowienie w przedmiocie oddalenia mojego Zażalenia z dnia 16 września 2004 r. na Postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny o oddaleniu mojego wniosku z dnia 30 sierpnia 2004 r. W Postanowieniu z dnia 17 listopada 2004 r. Sąd Apelacyjny podał – Załącznik 5: „Sygn. akt A.Cz 1706/04 POSTANOWIENIE Dnia 17 listopada 2004 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia SA Krzysztof Sobierajski, Sędzia SA Elżbieta Wąsik, Sędzia SA Józef Wąsik po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Zbigniewa Kękusia przeciwko /imię i nazwisko – ZKE/ o rozwód na skutek zażalenia powoda od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 2 września 2004 r., sygn. akt XI CR 603/04 postanawia oddalić zażalenie”
Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, postanowienie

Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 17 listopada 2004 r. – Załącznik 5

z oczywistym i rażącym naruszeniem prawa określonego w art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c., tj. bez podania podstawy prawnej Postanowienia z przytoczeniem przepisów prawa.

Zaskarżyłem – w terminie – Postanowienie SSO T. Dyrgi z dnia 11.10.2004 r. Złożone przeze mnie w dniu 25 października 2004 r. rozpoznał i oddalił Sąd Apelacyjny w Krakowie w składzie SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Andrzej Szewczyk, SSA Grzegorz Krężołek w dniu 6 kwietnia 2005 r. – tj. 5 miesięcy po tym, gdy sędzia T. Dyrga wydała wyrok kończący sprawę – podając w uzasadnieniu – Załącznik 6: „Sąd Okręgowy w Krakowie /SSO Teresa Dyrga – ZKE/ w sprawie z powództwa Zbigniewa Kękusia przeciwko Marii Kękuś o rozwód, postanowieniem z dnia 11 października 2004r. skazał powoda na grzywnę w kwocie 600zł.(…) Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem powód Zbigniew Kękuś.Zaskarżonemu orzeczeniu powód zarzucił naruszenie 50 i 51 kpc. Powód podniósł, że postanowienie o skazaniu na grzywnę zostało wydane przez sędziego, którego dotyczył nierozpoznany prawomocnie wniosek o wyłączenie.

Zarzut prowadzenia czynności procesowych przez Sędziego Teresę Dyrgę, w sytuacji gdy nie uprawomocniło się jeszcze postanowienie Sądu I instancji z dnia 2 września 2004r. oddalające wniosek o jej wyłączenie, jest bezprzedmiotowy,albowiem postanowieniem z dnia 17 listopada 2004r., sygn. akt I Acz 1706/04, Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił zażalenie powoda jako bezzasadne.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. XI CR 603/04, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie, sygn. akt IACz 394/05, IACz 395/05, z dnia 6 kwietnia 2005r. – Załącznik 6

Wskazać należy, że art. 316 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi: „ § 1. Po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok biorąc pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia sprawy;(…)”. „§ 2. Rozprawa powinna być otwarta na nowo, jeżeli istotne okoliczności ujawniły się dopiero po jej zamknięciu”

Okoliczności w postaci mojego zażalenia z dnia 25.10.2004 r. nie były nowymi, nie ujawniły się dopiero po zamknięciu sprawy XI CR 603/04 wyrokiem z dnia 22.11.2004. Były znane SSO Teresie Dyrga przed wydaniem tego wyroku.

SSO Teresa Dyrga, prowadząc postępowanie do sygn. XI CR 603/04 utajniła, ukryła przed Sądem Apelacyjnym w Krakowie do dnia wydania przez nią wyroku w dniu 22.11.2004 r. zażalenie, które złożyłem w dniu 25.10.2004 r. na jej postanowienie z dnia 11.10.2004 r. o nałożeniu na mnie kary grzywny w kwocie 600,00 zł, a sędziowie SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Andrzej Szewczyk, SSA Grzegorz Krężołekpostanowieniem z dnia 6 kwietnia 2005 r. usankcjonowali takie, oczywiście i rażąco obrażające przepisy prawa cywilnego postępowanie SSO Teresy Dyrga.

Przemilczawszy kompromitujące SSO Teresę Dyrgę i dyskwalifikujące ją jako sędziego okoliczności postępowania z mojego powództwa, postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2005 r. – a zatem wydanym 5 miesięcy po wydaniu przez sędzię Teresę Dyrga w dniu 22 listopada 2004 r. /Załącznik 8/ wyroku kończącego sprawę XI CR 603/04 w pierwszej instancji – sędziowie SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Andrzej Szewczyk, SSA Grzegorz Krężołek utrzymali w mocy Postanowienie SSO Teresy Dyrgi z dnia 11 października 2004 r., wydane przez nią:

bez wyjaśnienia podstawy prawnej i bez przytoczenia przepisów prawa,
w czasie jej wyłączenia, tj. przed prawomocnym w dniu 17 listopada 2004 r. rozstrzygnięciem przez Sąd Apelacyjny w Krakowie w sprawie mojego wniosku z dnia 30 sierpnia 2004 r. o jej wyłączenie.

Wezwany przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny do uiszczenia nałożonej na mnie przez SSO Teresę Dyrgę z oczywistym i rażącym naruszeniem podanego wyżej prawa uiściłem ją – pragnąc uniknąć egzekucji komorniczej i dodatkowych związanych z nią kosztów – w dniu 3 listopada 2005 r.

Ad. II.2

Ponieważ w opisanych wyżej okolicznościach sędzia Teresa Dyrga, podporządkowawszy się żądaniu pełnomocnika mojej żony adw. B. Ssczanieckiej pozbawiła mnie podczas posiedzenia w dniu 11 października 2003 r. możności korzystania z prawa określonego w art. 154 § 1 k.p.c., tj. niedopuściła do uczestnictwa w posiedzeniu zgłoszonej przeze mnie osoby zaufania, pismem złożonym w piątek 19 listopada 2004 r. złożyłem – na podstawie art. 49 k.p.c.: „Niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 48, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie.” – wniosek o jej wyłączenie.

Trzy koleżanki SSO T. Dyrgi z pracy w Wydziale XI Sądu Okręgowego w Krakowie, SSO Agnieszka Oklejak, SSO Jadwiga Osuch i SSO Danuta Kłosińska przyszły do pracy w sobotę 20 listopada 2004 r. i wydały Postanowienie o oddaleniu mojego wniosku, podając – Załącznik 7: „Sygn. akt XI CR 603/04 Postanowienie Sąd Okręgowy w Krakowie Dnia 20.11.2004 r.Przewodniczący SSO Agnieszka Oklejak, Sędziowie SSO Jadwiga Osuch, SSO Danuta Kłosińska po rozpoznaniu w dniu 20.11.2004 w Krakowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Zbigniewa Kękusia przeciwko Marii Kękuś o rozwód postanawia: oddalić wniosek z dn. 19.11.2004 r. o wyłączenie Sędzi Teresy Dyrgi. Uzasadnienie. Wniosek ulega oddaleniu gdyż między Sądzią a stronami i ich pełnomocnikami nie zachodzi żadna z przyczyn wyłączenia sędziego wymieniona w art. 48 i 49 Kpc. Należy też podnieść, że poprzednie wnioski o wyłączenie Sędzi Teresy Dyrgi były przedmiotem badania w Sądzie Apelacyjnym i zostały prawomocnie oddalone – ostatni w dniu 17.11.2004 r.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, postanowienie z dnia 20 listopada 2004 r. o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędzi Teresy Dyrga – Załącznik 7

Pozbawienie mnie możności skorzystania z ustawowego, określonego w art. 154 § 1 k.p.c. prawa przez uczynienie zadość żądaniu pełnomocnika mojej żony, nie było zdaniem SSO Agnieszki Oklejak, SSO Jadwigi Osuch i SSO Danuty Kłosińskiej dowodem stronniczości SSO Teresy Dyrgi i nie spełniało przesłanki jej wyłączenia określonej w art. 49 k.p.c. Spełnienie przez SSO T. Dyrgę sprzecznego z prawem żądania pełnomocnika mojej żony, to nie był ich zdaniem dowód jej stronniczości.

Jako bałamutne należy uznać wyjaśnienie: „Należy też podnieść, że poprzednie wnioski o wyłączenie Sędzi Teresy Dyrgi były przedmiotem badania w Sądzie Apelacyjnym i zostały prawomocnie oddalone – ostatni w dniu 17.11.2004 r.”

Co z tego…? We wniosku z dnia 19.11.2004 r. podałem przecież zupełnie inną przyczynę niż we wniosku z 30 sierpnia 2004 r., który skutkował Postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 17.11.2004 r.

Po wydaniu przez SSO Agnieszkę Oklejak, SSO Jadwigę Osuch i SSO Danutę Kłosińską w.w. Postanowienia z dnia 20 listopada 2004 r. o oddaleniu mojego wniosku o wyłączenie SSO Teresy Dyrgi, jej ustawowym określonym w art. 50 § 3 k.p.c. i art. 51 k.p.c obowiązkiem było wstrzymać się od udziału w sprawie i aż do prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy – tj. do upływu terminu zaskarżenia Postanowienia z dnia 20.11.2004 r. lub do rozstrzygnięcia Zażalenia – spełniać tylko czynności nie cierpiące zwłoki.

Na postanowieniu z dnia 20 listopada 2004 r. o oddaleniu mojego wniosku z dnia 19 listopada 2004 r. o wyłącznie sędzi Teresy Dyrgi przybito pieczęć, której treść stanowi zgodne z w.w. art. 394 § 1 pkt 10 K.p.c. pouczenie – Załącznik 7: „POUCZENIE Od postanowienia służy zażalenie do Sądu Apelacyjnego w Krakowie złożone za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Krakowie w terminie tygodnia od doręczenia postanowienia”
Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, postanowienie z dnia

20 listopada 2004 r. – Załącznik 7

Prawo jest jednak dziedziną obcą sędzi Teresie Dyrdze tego samego dnia, 22 listopada 2004 r., gdy Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny wyekspediował do mnie Postanowienie z dnia 20.11.2004 r. o oddaleniu mojego wniosku z pisma z dnia 19.11.2004 r. o jej wyłączenie, w ramach czynności nie cierpiących zwłoki… wydała wyrok kończący sprawę do sygn. akt XI CR 603/04 w I instancji.

Jak wspomniałem, nie orzekła nim o zwróceniu mi kwoty 7.700,00 zł. Orzekła za to… następne przeze mnie koszty do poniesienia w kwocie łącznej… 18.750,00 zł – Załącznik 8: „Sygn. akt XI CR 603/04Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Dnia 22 listopada 2004r. Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, w składzie SSO Teresa Dyrga (…) VI. ustala wpis ostateczny od rozwodu na kwotę 10.000zł (dziesięć tysięcy złotych). VII zarządza ściągnięcie na rzecz Skarbu Państwa (Kasa tut. Sądu) tytułem uzupełnienia wpisu ostatecznego od rozwodu oraz tytułem kosztów opinii RODK od powoda Zbigniewa Kękusia kwotę 8.750 (osiem tysięcy siedemset pięćdziesiąt złotych) (…)”.

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrok SSO Teresy Dyrga z dnia 22 listopada 2004r. – Załącznik 8

Po tym, gdy mi doręczono – po wydaniu przez SSO T. Dyrgę wyroku z dnia 22.11.2004 r. kończącego sprawę w I instancji – w.w. Postanowienie z dnia 20.11.2004 r. o oddaleniu mojego wniosku z dnia 19.11.2004 r. o wyłączenie SSO T. Dyrgi, złożyłem na nie Zażalenie.

Sędzia Teresa Dyrga wezwała mnie do uiszczenia opłaty od niego w grudniu 2004 r. Po jej przeze mnie uiszczeniu moje zażalenie zostało rozpoznane przez sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie SSA Hannę Nowicką de Poraj, SSA Andrzeja Szewczyka, SSA Grzegorza Krężołka w dniu … 6 kwietnia 2005 r.Oddalili postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2005 r. moje zażalenie podając w uzasadnieniu – Załącznik 6: „Ad. 2/ Zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego oddalające wniosek o wyłączenie Sędziego prowadzącego sprawę jest oczywiście bezzasadne.

Jakkolwiek brak było podstaw do odnowy rozpoznania wniosku powoda, z uwagi na to, iż jego identyczny wniosek został już dwukrotnie oddalony, to jednak ta ostatnia okoliczność musi być wzięta pod uwagę przy ocenie stawianych Sędziemu /SSO Teresie Dyrga – ZKE/ zarzutów. Twierdzenia powoda o faworyzowaniu Sędziego pozwanej i je pełnomocnika nie mają żadnego oparcia w zgromadzonym w aktach materiale. W szczególności dopatrywanie się osobistych podtekstów w zarządzeniu przerwy w posiedzeniu Sądu – dla rozważenia wniosków stron – nie znajduje racjonalnych podstaw. Również fakt uczestniczenia przez Sędziego Teresę Dyrgę w wydawaniu orzeczeń oddalających wnioski o wyłączenie innych sędziów rodzinnych nie ma żadnego uzasadnienia dla oceny przesłanki z art. 49 kpc. W toku prowadzonego przez siebie procesu Sędzia często podejmuje decyzje niekorzystne dla stron, jeszcze przed wydaniem orzeczenia co do istoty sprawy. Jednakże sam taki fakt nie tworzy osobistego stosunku pomiędzy sędzią a stroną, wobec której niekorzystne rozstrzygnięcie zapadło. Tego rodzaju sytuacje są elementem tego zawodu a sędzia jest do nich profesjonalnie przygotowany (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 1984r. II CZ 127/84, Lex nr 8652).

Bezstronność jest oczywiście podstawowym obowiązkiem Sądu. Jednakże zarzut jej naruszenia musi być poddany ocenie obiektywnej. Tymczasem twierdzenia powoda nie znajdują żadnych racjonalnych podstaw i muszą być ocenione jako subiektywne i bezpodstawne. Ponawianie przez powoda wniosków o wyłączenie sędziego świadczy o jego chęci doprowadzenia do zmiany składu orzekającego, co w braku jakichkolwiek podstaw nie może mieć miejsca.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04 postanowienie z dnia 6 kwietnia 2005 r. Sądu Apelacyjnego w Krakowie w składzie SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Andrzej Szewczyk, SSA Grzegorz Krężołek – Załącznik 6

Rażące naruszenie przez sędzię Teresę Dyrgę prawa określonego w art. 78 Konstytucji oraz w art. 394 § 1 K.p.c., art. 395 K.p.c., art. 51 K.p.c., art. 50 § 3 K.p.c. to dla sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie SSA Hanny Nowickiej de Poraj, SSA Andrzeja Szewczyka i SSA Grzegorza Krężołka dowód jej … bezstronności i profesjonalizmu, a skorzystanie przeze mnie z prawa do złożenia wniosku o jej wyłączenie z powodu uległości okazanej pełnomocnikowi strony przeciwnej, adw. Barbary Sczanieckiej i pozbawienia mnie możności skorzystania prawa określonego w art. 154 § 1 K.p.c. – patrz: str. 8, 9 – to ich zdaniem działanie … nieracjonalne.

Nie zdziwiło bezstronnych profesjonalistów z Sądu Apelacyjnego w Krakowie, SSA Hanny Nowickiej de Poraj, SSA Andrzeja Szewczyka i SSA Grzegorza Krężołka, że ich zdaniem bezstronna profesjonalistka, sędzia Teresa Dyrga wydała wyrok kończący sprawę sygn. XI CR 603/04 w pierwszej instancji w dniu 22.11.2004 r. tj. przed tym zanim mi doręczyła postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 20 listopada 2004 r. o oddaleniu mojego wniosku z pisma z dnia 19 listopada 2004 r. o jej wyłączenie i zanim ja złożyłem zażalenie na to postanowienie, a Sąd Apelacyjny w Krakowie czyli … oni – tj. sędziowie SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Andrzej Szewczyk, SSA Grzegorz Krężołek – je rozpoznali w dniu … 6 kwietnia 2005 r.

Nie wspomnieli nawet o tym bezstronni profesjonaliści z Sądu Apelacyjnego w Krakowie, SSA Hanna Nowicka de Poraj, SSA Andrzej Szewczyk i SSA Grzegorz Krężołek w postanowieniu z dnia 6 kwietnia 2005 r. – Załącznik 6.

Przeczyło by to przecież kreowanemu przez nich Teresie Dyrdze wizerunkowi sędzi bezstronnej profesjonalistki.

Orzeczoną przez SSO Teresę Dyrgę wyrokiem z dnia 22.11.2004 r. kwotę 10.000,00 zł musiałem uiścić jako opłatę od apelacji, którą złożyłem od wyroku SSO Teresy Dyrgi z dnia 22.11.2004 r.

Gdy mnie wezwał Sąd do jej uiszczenia, złożyłem wniosek o zwolnienie mnie od opłaty, podając w uzasadnieniu, że przecież SSO Teresa Dyrga nie zastosowała się do wskazań Sądu Apelacyjnego w Krakowie z wyroku wznowieniowego z dnia 29.01.2004 r. i rażąco naruszywszy prawo określone w art. 108 § 1 k.p.c. nie orzekła wyrokiem z dnia 22.11.2004 r. o zwróceniu mi kwoty 7.700,00 zł.

Przewodnicząca SSO Agnieszka Oklejak wydała jednak w dniu 25 września 2005 r. Postanowienie, którym orzekła, że muszę zapłacić 10.000,00 zł, bo dowiodłem, że… mnie stać.

Dowiodłem, bo zanim złożyłem w.w. wniosek o zwolnienie mnie od opłaty, w dniu 1 sierpnia 2005 r. uiściłem ją w kwocie 10.000,00 zł w obawie, że ewentualne jej przeze mnie nieziszczenie będzie – mimo złożenia wniosku o zwolnienie – pretekstem do odrzucenia złożonej przeze mnie apelacji.

Rozpoznał ją w dniu 10 kwietnia 2006 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie w składzie SSA Paweł Rygiel, SSA Andrzej Struzik i SO del. Piotr Rusin.

W.w. sędziowie utrzymali w mocy wyrok sędzi T. Dyrgi z dnia 22 listopada 2004 r., wyjaśniając mi, że przecież… Sąd Apelacyjny w Krakowie oddalił Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2005 r. moje Zażalenie na Postanowienie z dnia 20 listopada 2004 r. o oddaleniu mojego wniosku z dnia 19 listopada 2004 r. o wyłączenie SSO T. Dyrgi.

O tym, że po tym, gdy ja złożyłem pismem z dnia 19.11.2004 r. wniosek o wyłączenie sędzi T. Dyrgi jej ustawowym, określonym w art. 50 § 3 k.p.c. i w art. 51 k.p.c. obowiązkiem było wstrzymać się od udziału w sprawie i aż do prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy o jej wyłączenie – co stało się w dniu 6 kwietnia 2005 r. – spełniać tylko czynności nie cierpiące zwłoki, nawet nie wspomnieli sędziowie o nieskazitelnych charakterach SSA Paweł Rygiel, SSA Andrzej Struzik i SSO del. Piotr Rusin. Nie orzekli także – chociaż o to wnioskowałem – o zwróceniu mi przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny kwoty 7.700,00 zł.

W tym miejscu podkreślić należy, że sędzią sprawozdawcą podczas rozprawy w dniu 10 kwietnia 2006 r. był ten sam sędzia, SSA Andrzej Struzik, który był sędzią sprawozdawcą podczas rozprawy apelacyjnej w dniu 29 stycznia 2004 r., gdy Sąd orzekł – Załącznik 2: „Sygn. akt I ACa 1186/03 Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Dnia 29 stycznia 2004r. Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie Przewodniczący: SSA Wojciech Kościołek, Sędziowie: SSA Marta Romańska, SSA Andrzej Struzik(…) po rozpoznaniu apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 21 maja 2003 r. (…) uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie w zakresie objętym rozprawą w dniu 21 maja 2003 r. i sprawę przekazuje do ponownego rozpatrzenia i orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego.”

Dowód:Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrokSądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29.01.2004 r. /sygn. akt I ACa 1186/03/, s. 5 – Załącznik 2

Dwa i pół roku później ten sam nieskazitelnego charakteru sędzia Andrzej Strózik – później prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie – orzekł, że mi jednak Sąd nie musi zwrócić zagrabionych mi przez tumany z Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny Rodzinny 7.700,00 zł.

Dlaczego tak orzekł razem z SSA Pawłem Ryglem i SSO del. Piotrem Rusinem…?

Bo mój los był przesądzony. Oni już wtedy wiedzieli – podobnie, jak w listopadzie 2004 r. SSO Teresa Dyrga – że ja zostanę przestępcą.

Okazuje się, że bydło w sędziowskich togach, które traktowało mnie w między innymi opisany wyżej sposób – o traktowaniu moich wtedy małoletnich dzieci nie będę pisał, bo nie jest to celem niniejszego pisma, ale też pokazało bydło, co potrafi… – postanowiło uczynić mnie przestępcą.

Niedługo po tym, gdy:

wyrokiem z dnia 29 stycznia 2004 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie udowodnił, że trzy w.w. tumany z Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego, SSO Agnieszka Oklejak, SSO Teresa Dyrga i SSO Małgorzata Ferek wydały w dniu 25 kwietnia 2003 r. nieistniejące w sensie prawnoprocesowym Postanowienie o oddaleniu mojego wniosku o wyłączenie SSR del. I. Strózik i ta, następny tuman, a do tego kłamca, wydała z tego powodu w dniu 21 maja 2003 r. dotknięty nieważnością wyrok,
pismem z dnia 23 kwietnia 2004 r. zawiadomiłem Rzecznika Praw Dziecka o naruszaniu przez sędziny Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Ewę Hańderek i SSR del. Agatę Wasilewską-Kawałek, sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie, SSA Jana Kremera, SSA Annę Kowacz-Braun i SSA Marię Kus-Trybek oraz Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla konstytucyjnych i ustawowych praw mojego małoletniego syna do ochrony zdrowia,

w dniu 2 czerwca 2004 r. prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie SSA Włodzimierz Baran złożył w Prokuraturze Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód zawiadomienie o popełnieniu przeze mnie za pośrednictwem Internetu przestępstw na szkodę sędziów RPO A. Zolla i adw. W. Zoll.

Postępowanie przeciwko mnie zarejestrowano w dniu 2 lipca 2004 r.

Jak się dowiedziałem po wielu latach, z Postanowienia sędzi Sądu Rejonowego w Dębicy Beaty Stój z dnia 14 czerwca 2013 r., uważający się za pokrzywdzonych składali zeznania przed prokuratorem już w drugiej połowie 2004 r. Sędzia B. Stój podała w w.w. Postanowieniu: „Pokrzywdzonych przesłuchano w toku postępowania przygotowawczego w dniach 27.08.2004 r., 8.09.2004 r. 10.09.2004 r., 13.09.2004 r., 21.09.2004, 25.10.2004 r., 10.11.2004 r., 20.12.2004 r. 18.02.2005 r. i 21.06.2006 r.” do odrębnego rozpoznania i postępowanie w tej sprawie będzie się nadal toczyć pod nową sygnaturą.”

Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 407/13 /uprzednio II K 451/06, II K 854/10/, postanowienie sędzi Beaty Stój z dnia 14 czerwca 2013 r.

Wtedy zatem, gdy sędzia Teresa Dyrga wydawała wyrok z dnia 22.11.2004 r., gdy sędzia Agnieszka Oklejak oddalała we wrześniu 2005 r. mój wniosek o zwolnienie mnie od opłaty w kwocie 10.000,00 zł od apelacji od wyroku SSO T. Dyrgi z dnia 22.11.2004 r. z powołaniem się przeze mnie na to, że SSO T. Dyrga nie orzekła o zwróceniu mi kwoty 7.700,00 zł, a także wtedy, gdy mnie w dniu 10 kwietnia 2006 r. SSA Andrzej Struzik z SSA Pawłem Ryglem i SSO del. Piotrem Rusinem okradali ostatecznie z kwoty 7.700,00 zł doskonale wiedzieli, że ja będę przestępcą.

Mnie o prowadzonym przeciwko mnie postępowaniu Prokuratura poinformowała na początku listopada 2005 r.

W dniu 10 kwietnia 2006 r. SSA P. Rygiel, SSA A. Struzik i SSO del. Piotr Rusin wydali wyrok, którym utrzymali w mocy wyrok SSO T. Dyrgi z dnia 22.11.2004 r., a w dniu 12 czerwca 2006 r. prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosława Ridan sporządziła akt oskarżenia przeciwko mnie, którym oskarżyła mnie o to, że w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r., wKrakowie, za pośrednictwem stron internetowych www.zgsopo.webpark.pl i www.zkekus.w.interia.pl popełniłem 18 przestępstw:

pktI,III-XVIaktu oskarżenia – znieważyłemwzwiązkuzpełnieniemobowiązkówsłużbowych/art.226§1k.k./izniesławiłem/art.212§2k.k./piętnaściorosędziówSąduOkręgowegowKrakowieiSąduApelacyjnegowKrakowie-SSOMajaRymar/byłaPrezesSąduOkręgowegowKrakowie/SSOEwaHańderek,SSOTeresaDyrga,SSRAgataWasilewska-Kawałek,SSOAgnieszkaOklejak,SSODanutaKłosińska,SSRIzabelaStrózik,SSOAnnaKarcz-Wojnicka,SSOJadwigaOsuch,SSOMałgorzataFerek,SSAWłodzimierzBaran/byłyPrezesSąduApelacyjnegowKrakowie/,SSAJanKremer,SSAMariaKuś-Trybek,SSAAnnaKowacz-Braun,SSAKrzysztofSobierajski /obecny Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie/,
pktIIaktu oskarżenia – zniesławiłem/art.212§2kk/adwokataWiesławęZoll,pełnomocnikamojejżonywprowadzonymprzezSądOkręgowywKrakowieiSądApelacyjnywKrakowiewlatach1997-2006postępowaniuzmojegopowództwaorozwód/sygn.aktXICR603/04/,
pktXVII aktu oskarżenia –znieważyłem/art.226§3k.k./izniesławiłem/art.212§2k.k./konstytucyjnyorganRzeczypospolitejPolskiej,RzecznikaPrawObywatelskichwosobiepiastującegotenurząd prof. AndrzejaZolla,
pktXVIII aktu oskarżenia-rozpowszechniałemwiadomościzrozprawysądowejprowadzonejzwyłączeniemjawności-art.241§2k.k.

Dowód: SądRejonowywDębicy,sygn.akt II K 407/13 /uprzednioIIK451/06, IIK854/10/aktoskarżeniaprokuratorRadosławyRidanzdnia12czerwca2006r.

Postanowieniem z dnia 27 października 2006 r. Sąd Najwyższy przekazał sprawę przeciwko mnie do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy.

Sąd w Dębicy prowadził postępowanie od dnia 2 listopada 2006 r. Wszyscy uważający się za pokrzywdzonych i uznani za takowych przez prokurator Radosławę Ridan jeździli do Sądu w Dębicy, żeby mnie tam przed sędzią Tomaszem Kuczmą obciążać zeznaniami.

Czego też oni nie opowiadali… Oto zeznania sędzi Izabeli Strózik – Załącznik 9: „Ja prowadziłam sprawę pana Kękusia jako referent, który kończył sprawę w Wydziale XI Cywilnym-Rodzinnym Sądu Okręgowego w Krakowie. Z panem Kękusiem osobiście nigdy się nie zetknęłam. Nie brałam udziału z żadnych z trzech posiedzeń, które w sprawie prowadziłam. Wydałam wyrok, napisałam uzasadnienie, następnie dowiedziałam się od pani Przewodniczącej, że pojawiają się tego typu pisma. Najpierw wpływając do akt sprawy, a potem zaczęły pojawiać się w Internecie. Ja miałam jeszcze jedno doświadczenie z panem Kękusiem, że opublikował na tej stronie wyrok i uzasadnienie, a następnie wytoczył mi sprawę o ochronę dóbr osobistych w Sądzie Okręgowym w Krakowie. Była w tej sprawie jedna rozprawa na którą pan Kękuś nie stawił się i powództwo zostało oddalone. A co do tej sprawy to wiedziałam, że ona się toczy, bo przesłuchiwała mnie pani Prokurator. Szwagierka też mnie zawiadomiła, że wchodzą strony internetowe oskarżonego Kękusia w których mnie opisuje. Ja przeczytałam to, co jest na tej stronie, określa mnie tam jako kłamcę, moralne dno, zdemoralizowaną, stanowiącą zagrożenie społeczne i krzywdzącą dzieci. Ja czuję się pokrzywdzona. Jeśli osoby, których sprawy prowadzę, przeczytają takie informacje w Internecie tracą do mnie zaufanie. To wszystko co sobie przypominam.”

Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 407/13 /uprzednio II K 451/06, II K 854/10/, protokół rozprawy w dniu 27 września 2007r. – Załącznik 9

Bydlę. „Ja czuję się pokrzywdzona.”…

Kłamca i tuman świadomie wydała dotknięty nieważnością wyrok – „Sąd postanowił: uznać niestawiennictwo powoda na rozprawie za nieusprawiedliwione, prowadzić postępowanie pomimo złożonego wniosku o wyłączenie Sędziego,”– spowodowała prawie roczną przewłokę w postępowaniu, wtedy, gdy składała zeznania, Sąd wciąż nie zwrócił mi uiszczonej przeze mnie z jej winy w dniu 6 października 2003 r. kwoty 7.700,00 zł, ale … ona czuła się pokrzywdzona.

Pamiętała, że: „Ja prowadziłam sprawę pana Kękusia jako referent, który kończył sprawę w Wydziale XI Cywilnym-Rodzinnym Sądu Okręgowego w Krakowie. (…) Wydałam wyrok, napisałam uzasadnienie. (…) To wszystko co sobie przypominam.” ale… wyparła z pamięci że wyrok, który wydała został uznany za dotknięty nieważnością.

Składała zeznania jako ostatnia z ferajny, w dniu 27 września 2007 r. Zeznała: „Z panem Kękusiem osobiście nigdy się nie zetknęłam.”

Poświadczyła zatem, że w dniu 27 września 2007 r. nie wiedziała, że od dnia 19 października 2006 r. niedopuszczalne jest ściganie za znieważenie funkcjonariusza publicznego – a zatem także sędziego – w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. W tym za pośrednictwem Internetu.

Celem ograniczenia objętości niniejszego pisma nie będę cytował kłamstw oraz jojczenia, biadolenia, labiedzenia pozostałych, tak samo, jak sędzia Izabela Strózik przeze mnie „pokrzywdzonych”.

W dniu 18 grudnia 2007 r. sędzia Tomasz Kuczma wydał skazujący mnie wyrok, którym uznał mnie za winnego popełnienia wszystkich czynów, które aktem oskarżenia z 12.06.2006 r. przypisała mi prokurator Radosława Ridan.

Wyrokiem z dnia 15 września 2010 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie uchylił skazujący mnie wyrok w zakresie 16 z przypisanych mi czynów – z pkt. I, III-XVII – zarzucając sędziemu T. Kuczmie rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego.

W dniu 26 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy uchylił wyrok sędziego T. Kuczmy w zakresie pozostałych dwóch czynów – z pkt. II i XVIII – zarzucając sędziemu oczywiste i rażące naruszenie prawa procesowego.

Po wydaniu w.w. wyroków wznowieniowych i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy, rozpoznaje ją SSR Beata Stój – od 15 czerwca 2012 r. prezes Sądu.

Jakkolwiek w.w. Sądy odwoławcze uchyliły skazujący mnie wyrok z powodu oczywistego i rażącego naruszenia przez sędziego T. Kuczmę prawa materialnego i prawa procesowego, to już po wydaniu pierwszego z w.w. wyroków wznowieniowych sędzia Beata Stój uznała, że ja jestem niepoczytalny od stycznia 2003 r. i wydała w dniu 15 marca 2011 r. Postanowienie o poddaniu mnie badaniom psychiatrycznym. Drugi z wyroków wznowieniowych utwierdził sędzię B. Stój w przekonaniu, że jestem niepoczytalny i z tego powodu wyznaczyła mi obrońcę z urzędu i wydała kolejne Postanowienie o poddaniu mnie badaniom psychiatrycznym. Potem wydawała następne, kierując do mnie wezwania do stawiennictwa na badania. Ponieważ nie stawiałem się na nie – w.w. Sądy odwoławcze nie podały jako przyczyn uchylenia wyroku domniemanie mojej niepoczytalności lecz naruszania prawa przez sędziego T. Kuczmę – sędzia B. Stój groziła mi, że mnie umieści w areszcie celem tam poddania mnie badaniom oraz wydawała Policji kolejne polecenia zatrzymania mnie i doprowadzenia pod przymusem na badania.

Gdy, po kolejnym poszukiwaniu mnie w mieszkaniu mojej matki, złożyłem wniosek, żeby mi doręczyła Wezwanie na badania i poinformowałem ją, że się stawię w wyznaczonym mi terminie i miejscu… nie uwierzyła mi i wydała Policji kolejny nakaz zatrzymania mnie i doprowadzenia na badania. Policja zatrzymała mnie w dniu 5 maja 2014 r. Zawieziono mnie do Izby Zatrzymań Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie i stamtąd w dniu 7 maja 2014 r. doprowadzono na badania do Aresztu Śledczego w Krakowie.

Spotkałem się z biegłymi z listy prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie, lekarzami psychiatrami, Katarzyną Bilską-Zarembą i Mariuszem Patlą. Nasze spotkanie trwało kilka – mniej niż 10 – minut.

Podyktowałem biegłym do protokołu oświadczenie prezentujące przyczyny mojej odmowy poddania mnie badaniom.

Okazało się, że wtedy, gdy ja dyktowałem to oświadczenie, biegli jednak mnie – mimo braku mej zgody – badali.

Sporządzili w dniu 5 czerwca 2014 r. Opinię, którą złożyli wniosek o poddanie mnie obserwacji przez okres 4 tygodni w szpitalu psychiatrycznym.

Co zabawne, to że uznawszy w czerwcu 2014 roku, że trzeba mnie poddać badaniom psychiatrycznym, żeby ustalić, czy byłem poczytalny w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r., sami zapytani przeze mnie w obecności Sądu w dniu 16 października 2014 r., o czym ze mną rozmawiali w dniu 7 maja 2014 r.odpowiedzieli, że… nie pamiętają, bo zbyt dużo upłynęło czasu.

W związku z w.w. Opinią biegłych sądowych K. Bilskiej-Zaremby i M. Patli z dnia 5 czerwca 2014 r. sędzia Beata Stój wyznaczyła na dzień 14 kwietnia 2015 r. posiedzenie w przedmiocie orzeczenia mojej obserwacji psychiatrycznej – Załącznik 10: „Sąd Rejonowy w Dębicy, /adres – ZKE/ Dnia 26/02/2015 Sygnatura akt II K 407/13 Pan Zbigniew Kekuś /adres – ZKE/ ZAWIADOMIENIE Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny zawiadamia Paan jako oskarżonego z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk o terminie posiedzenia w przedmiocie orzeczenia obserwacji psychiatrycznej lub umorzenia postępowania, które odbędzie się dnia 14 kwietnia 2015 r. o godz. 10:30 sala 9 w Sądzie Rejonowym w Dębicy. Na zarządzenie sędziego referenta Starszy Sekretarz /imię i nazwisko – ZKE/”

Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 407/13 /uprzednio II K 451/06, II K 854/10/, Zawiadomienie z dnia 26 lutego 2015 r. – Załącznik 10

Nie bez przyczyny opisałem niektóre ze skutków dla mnie rozpoznawania przez sędziny Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny od czerwca 1997 r. sprawy o rozwód pomiędzy mną i moją żoną.

Gdy rozpoczynały rozpoznawanie sprawy robiłem karierę zawodową. Doskonale mi– oraz moim dzieciom i mojej żonie – powodziło się finansowo.

W uzasadnieniu do w.w. wyroku z dnia 21 maja 2003 r. sędzia Izabela Strózik podała między innymi: Orzekając o obowiązku powoda do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dzieci Sąd uwzględnił okoliczność, że powód zaspokaja potrzeby dzieci w sposób zwracający uwagę i wymagający podkreślenia. W szczególności od zamieszkania dzieci osobno płaci czynsz za mieszkanie, w którym mieszkają, opłaca prywatną szkołę, dba o rozwój dzieci i wydatkuje na ten cel pieniądzem kupuje sprzęt sportowy, organizuje i opłaca atrakcyjne wycieczki, opłaca dojazd dzieci taksówką do szkoły.”Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, uzasadnienie wyroku z dnia 21 maja 2003 r.

To nasza, moja, moich dzieci, a i mojej byłej żony przeszłość.

Po tym, gdy mnie w opisanych wyżej okolicznościach sędziowie razem z RPO Andrzejem Zollem i adw. Wiesławą Zoll postanowili uczynić przestępcą dwukrotnie wyrzucono mnie z pracy.

W listopadzie 2006 r. z ING Banku Śląskiego S.A. z powodu aktu oskarżenia sporządzonego przez prokurator R. Ridan w dniu 12.06.2006 r. Byłem w centrali Banku zatrudniony na stanowisku dyrektora Pionu Usług z wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie 30.000,00 zł brutto, premią 40 proc. oraz licznymi korzyściami o sporym wymiarze finansowym.

Z powodu wydanego w dniu 18 grudnia 2007 r. przez sędziego T. Kuczmę skazującego mnie wyroku i informacji na jego temat w Internecie, wyrzucono mnie w lutym 2009 r. z pracy na stanowisku dyrektora Pionu Infrastruktury w centrali Spółki Skarbu Państwa Polskie Linie Lotnicze LOT S.A. Tam zarabiałem 25.000,00 zł miesięcznie brutto.

Od tego czasu nie pracuję.

Skazany, po uchyleniu skazującego mnie wyroku znowu oskarżony, w dodatku z kreowanym mi przez sędzię Beatę Stój, prof. Andrzeja Zolla i innych wizerunkiem osoby niepoczytalnej, niezrównoważonej, nie mam szans na zatrudnienie.
Z wykreowaną mi opinią pracodawcy boją się mnie zatrudnić. Poza tym, grozi mi umieszczenie mnie w szpitalu psychiatrycznym.

Minęły czasy, gdy z ofertami pracy dzwonili do mnie przedstawiciele polskich przedstawicielstw zagranicznych firm świadczących usługi z zakresu doradztwa personalnego.

Dzisiaj już nie stać mnie nie tylko na taksówki dla moich dzieci, ale na jedzenie dla mnie. Po tym, gdy skończyły mi się oszczędności żyję z tego, co… użebram. Chodzę w ostatnich, natarganych spodniach. Nowych nie kupuję, żeby mi później – jeśli nie użebram – nie zbrakło na jedzenie.

A sędziowie, niedouczone, okrutne tumany mściwe, wciąż w zawodzie. Wymierzają sprawiedliwość.

Awansowali. Żydówka złodziejka SSO Teresa Dyrga została nie tylko zastępcą przewodniczącej Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego, ale nawet członkinią kolegium sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie.

Moim z lat 1997 do 2006 doświadczeniem z sędzinami z Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny i sędziami Sądu Apelacyjnego w Krakowie wnioskiem jest, że jedynymi uczestnikami prowadzonych przez nich spraw, które nie muszą znać prawa, są oni. Sędziowie. Cwane bydło, które ofiarę swej ignorancji czyni przestępcą korzystając z doskonałych relacji z podobnymi im co do kwalifikacji i osobowości prokuratorami.

xxx

Wielce dla wymienionych wyżej tumanów mściwych – gdy im razem z sędziami Sądu Apelacyjnego w Krakowie udowodniłem, że tumany, to mnie uczyniły przestępcą – łaskawą okazała się sędzia Ewa Krakowiak z Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie – potem awansowana do Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział II Cywilny – Odwoławczy. Odrzuciła i oddaliła mój pozew przeciwko Skarbowi Państwa – prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie o zapłatę, tj. o zwrócenie mi kwot, których mnie pozbawiły w.w. cwane tumany. Nie rozpoznała jednak sprawy, którą ja zgłosiłem, co do jej istoty.

W załączeniu przesyłam sentencję Wyroku, który wydała w dniu 28 lutego 2013 r. oraz strony 6 – 9 uzasadnienia – Załącznik 11:
Dowód: Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie Wydział VI Cywilny, sygn. akt VI C 1353/12/S, wyrok

SSR Ewy Krakowiak z dnia 28 lutego 2013 r. – Załącznik 11

Jakkolwiek ja wskazałem jako podstawę mojego roszczeń spowodowanych wydaniem przez SSO Teresę Dyrgę:

postanowienia z dnia 11 października 2004 r. o nałożeniu na mnie kary grzywny w kwocie 600,00 zł
wyroku z dnia 22 listopada 2004 r., którym orzekła wpis ostateczny w kwocie 10.000,00 zł i a tę kwotę musiałem – w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy – uiścić jako opłatę od apelacji, którą złożyłem od tego wyroku,

że w każdym z w.w. przypadków SSO Teresa Dyrga wydała orzeczenia przed prawomocnym rozstrzygnięciem spraw o jej wyłączenie, życzliwa jej sędzia Ewa Krakowiak nawet o tych naruszeniach prawa przez SSO T. Dyrgę nie wspomniała w uzasadnieniu do Wyroku z dnia 28.02.2013 r.

Ani słowa w części uzasadnienia do wyroku rozpoczynającej się od „Sąd zważył, co następuje” /str. 6 uzasadnienia/ o tym, że:

postanowienie z dnia 11 października 2004 r. o nałożeniu na mnie kary grzywny sędzia T. Dyrga wydała zanim w dniu 17 listopada 2004 r. nastąpiło prawomocne rozstrzygnięcie sprawy mojego wniosku z 30 sierpnia 2004 r. o wyłączenie SSO T. Dyrgi,
wyrok z dnia 22 listopada 2004 r., którym orzekła m.in. wpis ostateczny w kwocie 10.000,00 zł wydała zanim w dniu 6 kwietnia 2005 r. nastąpiło prawomocne rozstrzygnięcie sprawy mojego wniosku z dnia 19 listopada 2004 r. o wyłączenie SSO Teresy Dyrgi.

Co się tyczy odrzucenia i oddalenia mojego pozwu o zwrócenie mi odsetek od kwoty 7.700,00 zł, którą musiałem uiścić bo:

tumany SSO A. Oklejak, SSO Teresa Dyrga i SSO Małgorzata Ferek wydały w dniu 25.04.2003 r. niesietniejące w sensie prawnoprocesowym Postanowienie o oddaleniu mojego wniosku o wyłączenie SSR del. Izabeli Strózik, a ta tuman i kłamca wydała w dniu 21 maja 2003 r. dotknięty nieważnością wyrok,
cwane żydowskie bydlę – „BYDLĘ”«przen. pogard. o człowieku z podkreśleniem jego stron ujemnych»; Słownik Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 75 – SSO Teresa Dyrga nie orzekła wyrokiem z dnia 22.11.2004 r. o jej zwróceniu mi, mimo wskazania Sądu Apelacyjnego w Krakowie w wyroku z dnia 29.01.2004 r. /Załącznik 2/ oraz mimo prawa określonego w art. 108 § 1 k.p.c.: „Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.”

wskazać należy, że jest to możliwe tylko w Sądzie Okręgowym w Krakowie, żeby zabrać obywatelowi kwotę 7.700,00 zł, nie zwracać jej przez 5 lat mimo ustawowego w tym zakresie obowiązku, ostatecznie zwrócić ją bez odsetek, a ograbionego… uczynić przestępcą. Bo – jak zeznała kłamca i tuman sędzia Izabela Strózik – „Ja czuję się pokrzywdzona”. Tumany mściwe: SSO A. Oklejak, SSO T. Dyrga i SSO M. Ferek też pokrzywdzone…

W podsumowaniu wskazać należy, że:

z winy niedouczonych tumanów SSO Agnieszki Oklejak, SSO Teresy Dyrgi i SSO Małgorzaty Ferek oraz kłamcy i tumana SSR del. Izabeli Strózik Sąd Okręgowy w Krakowie przetrzymywał w okresie od dnia 6 października 2003 r. do dnia 1 grudnia 2009 r. moich 7.700,00 zł, mimo że było ustawowym obowiązkiem SSO Teresy Dyrgi orzec o jej zwróceniu mi wyrokiem z dnia 22.11.2004 r. – ustawowe odsetki za w.w. okres od kwoty 7.700,00 zł wynoszą 5,763,08 zł
z mocy Postanowienia z dnia 11.10.2004 r. o nałożeniu na mnie kary grzywny wydanego przez SSO T. Dyrgę zanim w dniu 17.11.2004 r. nastąpiło prawomocne rozstrzygnięcie w sprawie mojego wniosku z dnia 30.08.2004 r. o jej wyłączenie, w dniu 3 listopada 2005 r. uiściłem kwotę 600 zł, odsetki od tej kwoty naliczone za okres do dnia 27 marca 2015 r. wynoszą 697.36 zł, co daje kwotę łączną 1.297,36 zł
z mocy Wyroku z dnia 22.11.2004 r. wydanego przez SSO Teresę Dyrgę zanim w dniu 6 kwietnia 2005 r. nastąpiło prawomocne rozstrzygnięcie w sprawie mojego wniosku z dnia 19 listopada 2004 r. o jej wyłączenie, w dniu 1 sierpnia 2005 r. uiściłem kwotę 10.000,00 zł jako opłatę od apelacji od w.w. wyroku z dnia 22.11.2004 r., odsetki od tej kwoty naliczone za okres do dnia 27 marca 2015 r. wynoszą 11.959,32 zł, co daje łączną kwotę 21.959,32 zł.

W związku z powyższym wnoszę o zmianę wyroku wydanego przez sędzię Ewę Krakowiak w dniu 28 lutego 2013 r. i orzeczenie wypłacenia na moją rzecz przez Sąd Okręgowy w Krakowie kwoty łącznej 29.019,76 zł, tytułem naprawienia szkód wyrządzonych mi przez tumany w sędziowskich togach z Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego Sądu Okręgowego w Krakowie.

Ponieważ zamiast być osobami o nieskazitelnych charakterach, okazały się – SSO Agnieszki Oklejak, SSO Teresy Dyrgi i SSO Małgorzaty FerekSSR del. Izabeli Strózik – tumanami mściwymi i po tym, jak mnie ograbiły z w.w. kwot uczyniły mnie przestępcą, co taki ma skutek, że dwukrotnie straciłem pracę, nie pracuję od lutego 2009 r., pokrywam koszty mojego utrzymania z tego, co użebram – w tym za pośrednictwem Internetu; patrz blog: www.monitor-polski.pl – wnoszę o nadanie wyrokowi wydanemu w dniu 27 marca 2015 r. rygoru natychmiastowej wykonalności.

Zakładam oczywiście, że Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny-Odwoławczy nie orzeknie o naprawieniu przez Sąd Okręgowy w Krakowie w w.w. sposób szkód wyrządzonych mi przez cwane żydowskie bydlę SSO Teresę Dyrgę z SSO A. Oklejak, SSO M. Ferek i SSR del. – obecnie SSO – Izabelę Strózik. Bo… nie będzie mógł. Bo mu… prawo nie pozwala.

Jak doświadczam sędziowie mogą tylko – na to im prawo pozwala – krzywdzić, w tym okradać obywateli, strony postępowań, które prowadzą.

W przypadku utrzymania w mocy wyroku sędzi Ewy Krakowiak, która wyrokiem z dnia 28.02.2013 r. nie rozpoznała istoty sprawy zgłoszonej przeze mnie pozwem przeciwko Skarbowi Państwa – prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie, sędziowie składu, który będzie orzekał w dniu 27 marca 2015 r. okażą się takim samym bydłem, takimi samymi złodziejami w sędziowskich togach, jak Żydówki złodziejki SSO Teresa Dyrga i SSO Agnieszka Oklejak, a także ich pomagierzy z Sądu Apelacyjnego w Krakowie i sędzia Ewa Krakowiak.

W takim przypadku po doręczeniu mi wyroku wydanego w dniu 27 marca 2015 r. wraz z uzasadnieniem umieszczę w Internecie szczegółowy opis kradzieży dokonanej na moją szkodę oraz zaprezentuję wszystkich jej uczestników.

Proszę też nie usiłować wmówić mi, że Postanowienie sędzi Teresy Dyrgi z dnia 11.10.2004 r. oraz jej wyrok z dnia 22.11.2004 r. są zgodne prawem w ich dla mnie skutkach procesowych, bo ostatecznie moje wnioski z dnia 30.08.2004 r. i 19.11.2004 r. o jej wyłączenie zostały oddalone odpowiednio w dniach 17.11.2004 r. i 6.04.2005 r. Przecież mój wniosek z dnia 22 kwietnia 2003 r. o wyłączenie sędzi Izabeli Strózik też ostatecznie został oddalony Postanowieniem wydanym przez jej koleżanki z pracy w Wydziale XI Cywilnym Sądu Okręgowego w Krakowie, co by oznaczało, że Sąd Okręgowy w Krakowie nie powinien był zwrócić mi – co jednak uczynił w dniu 1 grudnia 2009 r. /patrz: str. 4 oraz Załącznik 3/– kwoty 7.700,00 zł.

Wnoszę jak na wstępie.

Zbigniew Kękuś

Załączniki:

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy, sygn. akt: II Ca 1354/13, Zawiadomienie z dnia 1 grudnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrokSądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 stycznia 2004 r. /sygn. akt I ACa 1186/03/
Sąd Okręgowy w Krakowie Oddział Finansowy, przekaz pocztowy, odcinek dla adresata, dowód nadania w dniu 1 grudnia 2009 r. dla Z. Kękusia kwoty 7.700,00 zł
Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, Protokół posiedzenia w dniu 11 października 2004 r.
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 17 listopada 2004 r.
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. XI CR 603/04, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie, sygn. akt IACz 394/05, IACz 395/05, z dnia 6 kwietnia 2005r.
Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI CR 603/04, postanowienie z dnia 20 listopada 2004 r. o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędzi Teresy Dyrga
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrok SSO Teresy Dyrga z dnia 22 listopada 2004r.
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 407/13 /uprzednio II K 451/06, II K 854/10/, protokół rozprawy w dniu 27 września 2007r.
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 407/13 /uprzednio II K 451/06, II K 854/10/, Zawiadomienie z dnia 26 lutego 2015 r.
Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie Wydział VI Cywilny, sygn. akt VI C 1353/12/S, wyrok SSR Ewy Krakowiak z dnia 28 lutego 2013 r.

1„TUMAN” : «człowiek tępy, ciężko myślący; matoł, tępak»;Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 1051

POPRZEDNI ARTYKUŁStan psychiki chorego na łuszczycę. Jak zaakceptować samego siebie?

NASTĘPNY ARTYKUŁLichwa w chwilówkach

Maciej Rysiewicz http://www.gorliceiokolice.eu

Dziennikarz i wydawca. Twórca portali "Bobowa Od-Nowa" i "Gorlice i Okolice" w powiecie gorlickim (www.gorliceiokolice.eu). Zastępca redaktora naczelnego portalu "3obieg". Redaktor naczelny portalu "Zdrowie za Zdrowie". W latach 2004-2013 wydawca i redaktor naczelny czasopism "Kalendarz Pszczelarza" i "Przegląd Pszczelarski". Autor książek "Ule i pasieki w Polsce" i "Krynica Zdrój - miasto, ludzie, okolice". Właściciel Wydawnictwa WILCZYSKA (www.wilczyska.eu). Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

628 publikacje

270 komentarze