Bez kategorii

Sejm dodatkiem do rządu…

10/01/2013

848 Wyświetlenia

0 Komentarze

6 minut czytania

Ustrój Rzeczpospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej.
Czy na pewno?

„Kiedy w jednej i tej samej osobie lub w jednym i tym samym ciele władza prawodawcza zespolona jest z wykonawczą, nie ma wolności, ponieważ można się lękać, aby ten sam monarcha albo ten sam senat nie stanowił tyrańskich praw, które będzie tyrańsko wykonywał. Nie ma również wolności, jeśli władza sądowa nie jest oddzielona od władzy prawodawczej i wykonawczej. Gdyby była połączona z władzą prawodawczą, władza nad życiem i wolnością obywateli byłaby dowolną, sędzia bowiem byłby prawodawcą. Gdyby była połączona z władzą wykonawczą, sędzia mógłby mieć siłę ciemiężyciela.” (Monteskiusz: O duchu praw. Warszawa: 1957, s. 244.)

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w artykule 10 stanowi, że ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały.

Niby w teorii jest wszystko w porządku. Suweren – naród wybiera swoich przedstawicieli, by ci w jego imieniu stanowili prawo, które ma wykonywać rząd pod kontrolą Sejmu.

Jak sobie wybierze złych przedstawicieli, to niech potem nie narzeka a następnym razem niech postara się lepiej.

Tylko jest jeden drobny szczególik.

Artykuł 118 mówi, że inicjatywa ustawodawcza przysługuje posłom, Senatowi, Prezydentowi Rzeczypospolitej i Radzie Ministrów.

No to ja sobie policzyłam jak to z tą inicjatywą ustawodawczą było w poprzednich dwóch kadencjach Sejmu.

	V Kadencja 2005-2007	VI kadencja 2007-2011
Poselskie	273	482
Rządowe	377	678
Komisyjne	11	218
Prezydenckie	23
Obywatelskie	8	19
Senackie	16	114
Razem	708	1511

Jednocześnie patrząc na poselskie inicjatywy ustawodawcze trzeba mieć świadomość, że rozwiązania w nich zawarte pochodzą od strony rządowej.

Prosty przykład. Czy ktoś z Państwa jeszcze pamięta wzór Lisaka? Otóż wraz z wejściem do UE w maju 2004 zmienione została Ustawa o podatku od towarów i usług a w niej zamieszczony wzór na obliczanie powierzchni użytkowej samochodu ciężarowego dla celów tegoż podatku.

Przy szczegółowej interpretacji obowiązujących przepisów okazało się, że pod rządami nowej ustawy firmy transportowe nie będą miały możliwości odliczania podatku VAT od paliwa do swoich ciągników siodłowych oraz rat leasingowych.

Pozwoliłam sobie wówczas wysłać maila do wszystkich posłów RP z zapytanie, czy wiedzą, co zrobili? Odpowiedziało mi trzech. Reszta miała ważniejsze sprawy jak pochylenie się z troską nad losem ponad 20 tysięcy firm transportowych i ich konkurencyjnością na europejskich wspólnym rynku.

Poseł Lisak wytłumaczył mi, że dostał ten wzór od urzędnika ministerstwa finansów i nie wiedział co czyni forsując go do ustawy. Posłowie Chlebowski oraz Aumiller wystąpili do ministra finansów z interpelacją, który wydał urzędową interpretację w tej sprawie rozesłaną do wszystkich urzędów skarbowych. Od tej pory firmy transportowe odetchnęły.

Czy od tego czasu coś się zmieniło? Przypuszczam, że niewiele.

A mnie przyszła wówczas do głowy taka myśl. Jeśli tak wygląda stanowienie prawa, to po co nam ten Sejm. Bardzo drogi Sejm.

Rok	ogółem w tys. zł	na 1 posła w ciągu roku w tys. zł	na 1 posła w ciągu miesiąca w tys. zł

2007	327 478	712	59
2008	331 096	720	60
2009	359 808	782	65
2010	359 846	782	65
2011	377 454	821	68

W 2011 roku podatnicy musieli wyasygnować 68 tysięcy złotych miesięcznie na każdego posła, by ten mógł głosować za rozwiązaniami zgłaszanymi przez rząd.

Jeśli do tego dodamy

sposób wybierania posłów, zależny od miejsca na liście partyjnej a nie od liczby dodanych głosów
możliwość sprawowania mandatu poselskiego przez członków Rady Ministrów i sekretarzy stanu w administracji rządowej,
brak możliwości odwołania posła przez wyborców
brak faktycznej możliwości skorzystania z inicjatywa ustawodawczej przez obywateli, z której i tak ustawowo wyłączono dwie kardynalne kwestie: sprawę finansów państwowych oraz zmianę konstytucji,

to jakim my obywatele jesteśmy Suwerenem? I po co nam taka droga dekoracja rządów de facto sprawowanych dla i przez biurokrację?