Mózg na usługach państwa

Charakterystyczną cechą polityki jest to, że wielkie polityczne plany mają za cel powołanie nowego, doskonalszego bytu. Bytu powiedzmy państwowego, nie tyle zaspakajającego oczekiwania społeczne, co raczej ambicje przywódcy politycznego postrzegającego siebie z reguły  jako wizjonera i wybawcy mas z dotychczasowej nędzy. Ale ponieważ tego typu myślenie jest charakterystyczne dla jakiegoś rodzaju psychicznej aberracji (której najłagodniejsza wersja to oderwanie od realiów i megalomania) z reguły kończy się powołaniem do życia kolejnego politycznego upiora, czyli Frankensteina.

Z pozdrowieniami red. nacz. Liber