Globalnie i Lokalnie
Like

„Sprawcy” Powstania.

03/08/2017
2530 Wyświetlenia
0 Komentarze
2 minut czytania
„Sprawcy” Powstania.

Gen Tadeusz Bór Komorowski, Komendant Główny AK, przez cały okres powstania pozostawał w stolicy. W Warszawie w czasie walk przebywała z małym dzieckiem jego żona, będąca w ósmym miesiącu ciąży. Gen. Komorowski pytany tuż po wojnie, dlaczego nie powiedział jej o terminie wybuchu powstania i nie wysłał żony poza Warszawę odpowiedział: „Nie mogłem uprzedzić wszystkich kobiet w ciąży, jakie były w Warszawie, aby uciekały z miasta, więc nie mogłem robić wyjątku wobec żony”. (Janusz K. Zawodny „Uczestnicy i świadkowie Powstania Warszawskiego. Wywiady”) Żoną Generała była Irena, córka hrabiego Roberta Franciszka Lamezan-Salins, generała CK Armii oraz generała Wojska Polskiego, odznaczonego Orderem Virtuti Militari. Był on absolwentem austriackiej Akademii Sztabu Generalnego. Walczył w I wojnie światowej jako dowódca pułku jazdy i brygady […]

0


Gen Tadeusz Bór Komorowski, Komendant Główny AK, przez cały okres powstania pozostawał w stolicy. W Warszawie w czasie walk przebywała z małym dzieckiem jego żona, będąca w ósmym miesiącu ciąży. Gen. Komorowski pytany tuż po wojnie, dlaczego nie powiedział jej o terminie wybuchu powstania i nie wysłał żony poza Warszawę odpowiedział: „Nie mogłem uprzedzić wszystkich kobiet w ciąży, jakie były w Warszawie, aby uciekały z miasta, więc nie mogłem robić wyjątku wobec żony”.
(Janusz K. Zawodny „Uczestnicy i świadkowie Powstania Warszawskiego. Wywiady”)
Żoną Generała była Irena, córka hrabiego Roberta Franciszka Lamezan-Salins, generała CK Armii oraz generała Wojska Polskiego, odznaczonego Orderem Virtuti Militari. Był on absolwentem austriackiej Akademii Sztabu Generalnego. Walczył w I wojnie światowej jako dowódca pułku jazdy i brygady kawalerii. W Wojsku Polskim od grudnia 1918 r. był m.in. szefem Polskiej Misji Wojskowej w Bukareszcie, kierował Polską Misją Wojskową w Berlinie, dowodził 12 Dywizji Piechoty, a następnie okręgiem lwowskim. Od września 1926 r. w stanie spoczynku. Zmarł 29 listopada 1930 r. w swoim majątku w Świrze, został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Należy też przypomnieć pozostałych „sprawców” wybuchu Powstania; gen. Tadeusz Pełczyński został ciężko ranny i stracił w Powstaniu syna – kapral podchorąży Krzysztof Pełczyński 1 sierpnia 1944 r. ciężko ranny podczas zdobywania koszar SS, 17 sierpnia zmarł w szpitalu polowym; syn gen. Leopolda Okulickiego Zbigniew, sierżant podchorąży 2 Korpusu zginął 8 lipca 1944 r. pod Ankoną we Włoszech, a sam Generał aresztowany przez NKWD (proces szesnastu) został zamordowany w więzieniu w Moskwie w 1946 r..
Chwała bohaterom!
…………………………….
Na zdjęciu: Irena i Tadeusz Komorowscy z dziećmi, Londyn 1946.
tadeusz-hr-komorowski-z-c5bconc485-hrabianka-irenc485-lamezan-salins-i-dziec487mi-_gazetawarszawska-com
0

Szeremietiew

Jaki jestem każdy widzi (każdy kto zechce).

200 publikacje
107 komentarze
 

Dodaj komentarz

Authorization
*
*
Registration
*
*
*
Password generation
343758